Τον Τάσο Ιωννίδη τον γνωρίζουμε μέσα από τις δημιουργίες του και ομολογουμένως απολαμβάνουμε κάθε του δημιουργία: από τα Λάχανα και Χάχανα, τις μουσικές του συνθέσεις αλλά και τις θεατρικές του παραστάσεις. Ότι αγγίξει γεμίζει με χρώματα, αρώματα και μελωδίες χαρίζοντας ευφορία στις καρδιές μικρών και μεγάλων.
Μιλήσαμε μαζί του με αφορμή την τελευταία του δουλειά που αφορά μουσική για βρέφη και συγκεκριμένα «Θεοδωράκης για Βρέφη» .

Η χαρά μας μεγάλη για αυτό το ιντερνετικό “αντάμωμα” καθώς αυτή είναι η πρώτη μας επίσημη συνέντευξη και το ταξίδι στις ερωτήσεις ήταν μαγικό. Οι δε απαντήσεις του απολαυστικές από την αρχή μέχρι το τέλος. Και το καλύτερο; Κατάφερε να φέρει εις πέρας κάθε μας πρόκληση!
Απολαύστε τον!
ΕΡ: Τσιτσάνης για βρέφη» και τώρα «Θεοδωράκης για βρέφη». Μιλήστε μας λίγο για αυτή τη σειρά. Τι σας ενέπνευσε αρχικά και που αποσκοπεί;
ΑΠ: Μετά από μια έρευνα διαπίστωσα ότι ενώ υπήρχαν διάφορες μουσικές για βρέφη (Mozart for babies, ACDC for babies κτλ.), δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο για τα ελληνόπουλα βρέφη. Ο πλούτος και η πολύ-ποικιλότητα, αλλά και η μοναδικότητα της ελληνικής μουσικής είναι ένα χαρακτηριστικό που μας καθορίζει σαν λαό. Όπως μαθαίνουμε την μητρική μας γλώσσα στα ελληνόπουλα βρέφη, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να εμβαπτίσουμε τα παιδιά μας στα νάματα της Μουσικής μας. Το ενεργειακό πεδίο που εμπεριέχεται στις μελωδίες των κορυφαίων μας συνθετών, θα τα συντροφεύουν σε όλη τους την ζωή. Τα συναισθήματα χαράς που τους γεννούν ακούγοντας τα Καβουράκια η το Πέντε Πέντε Δέκα, καταγράφονται στον άγραφο σκληρό δίσκο της μνήμης τους, για να αποτελέσουν στην μετέπειτα ζωή τους συναισθηματικό ορμητήριο αισιοδοξίας και θετικού αυτοπροσδιορισμού.
Έτσι ξεκίνησα την υλοποίησης της ιδέας να διασκευάσω μουσικές σημαντικών Ελλήνων συνθετών, σε συνεργασία με τον ταλαντούχο ενορχηστρωτή Κώστα Κατωμέρη, με τον οποίο είχαμε μια εξαιρετική μουσική συνάντηση και φθάσαμε σε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα, στα άλμπουμ Τσιτσάνης για Βρέφη και Θεοδωράκης για Βρέφη.
Το παιδί είναι ένα συναισθηματικό «σφουγγάρι»
ΕΡ: Έχετε συνθέσει μουσική για ταινίες, τηλεοπτικά προγράμματα, τραγούδια σας έχουν ερμηνεύσει μεγάλοι ερμηνευτές στη χώρα μας όπως: η Γλυκερία, ο Παντελής Θαλασσινός κ.α. και μέσα σε όλα αυτά «Λάχανα και Χάχανα» για μικρά παιδιά. Πόσο διαφέρει μια δημιουργία που αφορά ενήλικες από μια άλλη που αφορά παιδιά;
ΑΠ: Εγώ δεν ξεχωρίζω την μουσική για μεγάλους από την μουσική για παιδιά. Η μόνη διαφορά που έχουν οι μεγάλοι από τα παιδιά, είναι ότι έχουν αυξημένη την διανοητική τους ικανότητα, την δυνατότητα δηλαδή να επεξεργάζονται/διαχειρίζονται πληροφορίες. Ο συναισθηματικός μας «μηχανισμός» παραμένει ο ίδιος όταν μεγαλώνουμε. Μπορώ να πω ότι μάλλον μειώνεται η δυναμική του από την υπερβολική διανοητική μας τάση. Το παιδί είναι ένα συναισθηματικό «σφουγγάρι». Αναγνωρίζει τις μεγάλες αξίες: την Αγάπη και την Αλήθεια. Αν κάτι του αρέσει, δείχνει την αγάπη του, χαμογελάει, χοροπηδάει, αν κάτι δεν του αρέσει, το δείχνει αμέσως, κλαίει, γκρινιάζει. Τα εμπνευσμένα τραγούδια εμπεριέχουν και αγάπη και αλήθεια. Εγώ σαν δημιουργός αναζητώ την μεγάλη πηγή της έμπνευσης (πνέω, πνοή, πνεύμα, έμπνευση=εν πνεύματι) και να δημιουργώ χωρίς επιτήδευση. Κάπως έτσι, θεωρώ ότι έχω καταφέρει τα παιδικά μου τραγούδια να αρέσουν, τελικά και στους μεγάλους.
ΕΡ: Η κόρη σας αποτέλεσε για σας έμπνευση για να ξεκινήσετε τη σειρά Λάχανα και Χάχανα. Συνεχίζει να σας εμπνέει;
ΑΠ: Όταν η κόρη μου η Ερμιόνη πήγε στην πρώτη Δημοτικού, την ίδια χρονιά (2006) κυκλοφόρησε και το νέο Αναγνωστικό (βιβλίο Γλώσσας), το οποίο περιέχει 24 στιχουργήματα, ένα για το κάθε γράμμα. Βοηθώντας την κόρη μου να απομνημονεύσει τα στιχουργήματα, αποφάσισα να τα μελοποιήσω, γιατί πιστεύω ότι όταν τραγουδάμε, ενεργοποιείται η συναισθηματική μας νοημοσύνη και θυμόμαστε πιο εύκολα την πληροφορία που εμπεριέχεται στο τραγούδι. Κατόπιν ζήτησα την άδεια από το Υπουργείο Παιδείας και την συγγραφική ομάδα του βιβλίου, η οποία μου δόθηκε μετά από μια διαδικασία …βουνό. Τα κατάφερα όμως να εκδώσω τα τραγούδια, τα οποία παράλληλα χάρισα στο Υπουργείο Παιδεία να χρησιμοποιούνται στα σχολεία δωρεάν. Τότε ξεκίνησε ένα ταξίδι που δεν έχει τελειωμό. Ακολούθησαν τα άλμπουμ Η ΠΡΟΠΑΙΔΕΙΑ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, το ΕΔΩ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ, ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΚΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ, ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ κτλ. κτλ. και μόλις κυκλοφόρησε Η ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, που είναι το δέκατο άλμπουμ της σειράς. Και …έχουμε και συνέχεια!
Όσο για το ερώτημα, αν η κόρη μου με εμπνέει και τώρα μπορώ να πω ότι τώρα είναι η πιο αυστηρή κριτικός σε ό,τι δημιουργώ. Όλοι οι άνθρωποι που αγαπούμε πάντα είναι παρόντες στη δημιουργία μας.
Δεν ξεχωρίζω την μουσική για μεγάλους από την μουσική για παιδιά
ΕΡ: Και συνθέτης και συγγραφέας και σεναριογράφος. Τι άλλο να περιμένουμε από εσάς;
ΑΠ: Δηλώνω …παρών σε όποια άλλη ιδιότητα θελήσει να με …προσεγγίσει! Αρκεί να μαθαίνω και να εξελίσσομαι και να μοιράζομαι το αποτέλεσμα με τους άλλους, συνεισφέροντας στο κοινό καλό. Δεν σας κρύβω όμως ότι μου αρέσει πολύ η σκηνοθεσία.
ΕΡ: Τι θεωρείτε πως χρειάζονται περισσότερο τα παιδιά σήμερα;
ΑΠ: Παρουσία των γονέων στο …Παρόν τους. Τέρμα το baby sitting της οθόνης, γιατί χανόμαστε!

ΕΡ: Η ζωή τις μέρες της πανδημίας. Πως τη βιώνετε όλη αυτήν την κατάσταση;
ΑΠ: Περισυλλογή, ασκήσεις θετικής αυτοτοποθέτησης, ευκαιρία για μια ματιά στα εντός μας γιατί όλα αυτά που βιώνουμε, λίγο ή πολύ, μας οδηγούν όλο και πιο κοντά στην αναγνώριση του ‘τι κάναμε λάθος’ και φτάσαμε ως εδώ. Αν έχουμε τα κότσια να αποδεχθούμε ότι είμαστε οι δημιουργοί της πραγματικότητάς μας, προσωπικά αλλά και συλλογικά, τότε ίσως καταφέρουμε να αλλάξουμε την συμπεριφορά μας προς το περιβάλλον μας, έμψυχο και άψυχο, προς το καλύτερο.
ΕΡ: Έχετε μπροστά σας 4 βαζάκια. Το πρώτο έχει μέσα υπομονή, το δεύτερο όνειρα, το τρίτο αισιοδοξία και το τέταρτο ελπίδα. Ποιο θα επιλέγατε και γιατί;
ΑΠ: Θα διάλεγα το ΟΝΕΙΡΟ, γιατί χωρίς το όνειρο δεν έχεις λόγο να έχεις Υπομονή, ούτε Ενθουσιασμό ούτε Ελπίδα, γιατί δεν προσδοκάς τίποτα. Το Όνειρο είναι η προπέλα του οχήματος που διαμορφώνει το ΤΑΞΙΔΙ. Το Όνειρο γεννάει τον ενθουσιασμό και τότε δεν χρειάζεται καν η Υπομονή, μα ούτε και η Ελπίδα γιατί εμπεριέχονται στον Ενθουσιασμό που υπηρετεί το Όνειρο. Τότε η ροή του ταξιδιού είναι ίδια με την ροή του ποταμού και όχι ενάντιά της. Τότε συνωμοτεί το σύμπαν για την εκπλήρωση του Ονείρου.
ΕΡ: Από που αντλείτε δύναμη για να αντιμετωπίζετε κάθε αναποδιά;
ΑΠ: Αντλώ δύναμη από την πίστη μου ότι εγώ είμαι ο δημιουργός της πραγματικότητας μου, ακόμα και της δυσάρεστης πραγματικότητας. Εκλαμβάνοντας κάθε αναποδιά σαν ευκαιρία για μάθηση και εξέλιξη. Πρώτα απ’ όλα όμως, είμαι προετοιμασμένος και αποφασισμένος να δεχθώ ότι αφού προσείλκυσα την αναποδιά, αυτό σημαίνει ότι αυτή η αναποδιά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζομαι για να μάθω κάτι καινούργιο για τον εαυτό μου. Πως θα διαχειριστώ αυτή την αναποδιά, εξαρτάται κατά πολύ από διάφορα καταγεγραμμένα λογισμικά κατά την παιδική μου ηλικία, που αυτόματα επηρεάζουν την αντίδρασή μου στην συγκεκριμένη αναποδιά. Η προσπάθειά μου (και δεν τα καταφέρνω πάντα), είναι να μην αντιδράσω, αλλά να δράσω με γνώμονα την λογική και το δίκαιο. Να λοιπόν πόσο σημαντικό είναι ό,τι καταγράφουμε στον σκληρό μας δίσκο κατά την διάρκεια της βρεφικής μας ηλικίας να έχει θετικό πρόσημο.
Μαθαίνω σιγα-σιγά να είμαι ευγνώμων για το ότι ΕΙΜΑΙ και όχι για αυτό που είμαι ή για αυτό που έχω
ΕΡ: Ποιο χαρακτηριστικό σας αγαπάτε πολύ και πιο λιγότερο.
ΑΠ: Το ότι μαθαίνω σιγα-σιγά να είμαι ευγνώμων για το ότι ΕΙΜΑΙ και όχι για αυτό που είμαι ή για αυτό που έχω.
Το χαρακτηριστικό που δεν μου αρέσει είναι ότι ενώ είμαι υπομονετικός, κάποιες φορές θυμώνω απότομα με ανθρώπους που αγαπώ πιο πολύ από ότι η περίσταση ορίζει.
ΕΡ: Κλείνοντας, σας έχουμε μια πρόκληση για ένα ξεχωριστό τετράστιχο που θα αποτελείται από τις λέξεις: παιδιά, ζωή, μελωδία και thisisus.
Μου βάλατε δύσκολα! Ιδού τι σκάρωσα:
” Ε! Όλοι εσείς στο thisisus
Τι θα γίνει φίλοι μου μ’ εμάς
Τα Παιδιά του …«Εδώ Τεχνολογία»
Που η Ζωή μας είναι δίχως …Μελωδία;“
Το Thisisus.gr ευχαριστεί τον κύριο Ιωαννίδη για το χρόνο και τις αλήθειες που μας κατέθεσε. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά του κι ας γίνουμε κι εμείς οι δημιουργοί της δικής μας ζωής για να προσφέρουμε ένα καλύτερο παρόν κι ακόμα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μας.