3 Στρατηγικές Βασισμένες Στον παιδικό Εγκέφαλο Που Ενθαρρύνουν Τη Βαθύτερη Σκέψη –Thisisus.gr

Η πρακτική ανάκτησης, η επεξεργασία και η νοητική χαρτογράφηση βοηθούν τους μαθητές να κάνουν πλουσιότερες, πιο ουσιαστικές συνδέσεις μεταξύ ιδεών.

Από την Kripa Sundar 15 Ιουλίου 2020

Με την αβεβαιότητα να αιωρείται πάνω από τα πλήρη σχέδια, η διδασκαλία και η μάθηση συνεχίζουν να φαίνονται πιο διαφορετικά, από περιοχή σε περιοχή, από ποτέ. Ενώ όλοι διαχειρίζονται δύσκολες επιλογές, σχεδόν κάθε δάσκαλος έχει γυρίσει πίσω στην ανάγνωση, αντανακλώντας, και την αναδιάρθρωση των σχεδίων μαθήματος του για να κρατήσει τους μαθητές του που ασχολούνται και τη μάθηση —και όσο το δυνατόν πιο δίκαιη δεδομένων των περιορισμών. Σε αυτή τη θέση, μοιράζομαι τρεις στρατηγικές, που ενημερώνονται από τις επιστήμες της μάθησης, που οι εκπαιδευτικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν online ή πρόσωπο με πρόσωπο για να εμβαθύνουν τη μάθηση των μαθητών: πρακτική ανάκτησης, επεξεργασία και χαρτογράφηση ιδεών.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ 1: ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ

Η πρακτική ανάκτησης ή η πρακτική της απομνημόνευσης είναι μια ισχυρή στρατηγική μάθησης όπως συνοψίζεται σε μια μετα-ανάλυση περισσότερων από 200 μελετών που δημοσιεύθηκαν από τους συναδέλφους μου και εμένα. Η πρακτική ανάκτησης είναι όταν πιέζετε τον εαυτό σας να γράψετε, να πείτε ή να σχεδιάσετε αυτό που έχετε ήδη μάθει και μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για έννοιες που ίσως να μην θυμάστε τόσο καθαρά—η διαδικασία της ανάμνησης θα συμβάλει στην ενίσχυση της μνήμης σας. Επιπλέον, έχετε το πρόσθετο πλεονέκτημα να προσδιορίσετε τι γνωρίζετε και δεν γνωρίζετε. Μερικοί δάσκαλοι χρησιμοποιούν αυτή τη στρατηγική στις αίθουσες διδασκαλίας τους ήδη—ίσως και εσείς. Αν όχι, υπάρχουν δύο τρόποι για να ξεκινήσετε:

1 Δημιουργήστε μια έκδοση του οδηγού σπουδών σας που έχει μόνο τις ερωτήσεις. Ζητήστε από τους μαθητές να εξασκηθούν απαντώντας τους χωρίς πρόσθετη υποστήριξη. Μόλις τελειώσουν, μπορούν να μοιραστούν τις απαντήσεις τους.μπορούν επίσης να αναζητήσουν τις σωστές απαντήσεις, είτε μόνοι είτε σε ομάδες.

2 Χρησιμοποιήστε μια χωματερή εγκεφάλου. Ζητήστε από τους μαθητές να γράψουν όλα όσα θυμούνται σχετικά με την ερώτησή σας (ή το θέμα) σε ένα κομμάτι χαρτί. Μπορείτε να σταματήσετε εδώ, ή να έχουν οι μαθητές να συγκρίνουν το έργο τους για να βρουν κενά, ομοιότητες, και διαφορές.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ 2: ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ

Η επεξεργασία —γνωστή και ως επεξεργαστική ανάκριση —αναφέρεται στην επέκταση μιας έννοιας ώστε να είναι πιο λεπτομερής, επιτρέποντας στον εγκέφαλό μας να συνδέει πολλαπλές έννοιες με μια κεντρική ιδέα. Όσο περισσότερες συνδέσεις κάνουμε, τόσο πιο πιθανό είναι να θυμόμαστε σχετικές πληροφορίες. Σκεφτείτε την κορυφή του παγόβουνου ” Πες μου ένα διασκεδαστικό πράγμα για τον εαυτό σου.” Όχι μόνο σας βοηθά να θυμάστε κάτι ενδιαφέρον για ένα άτομο —του αρέσει το παγωτό rocky road, για παράδειγμα —αλλά μπορείτε επίσης να σκεφτείτε αυτό το άτομο κάθε φορά που βλέπετε τη συγκεκριμένη γεύση παγωτού. Σε ένα μαθησιακό πλαίσιο, η επεξεργασία μπορεί συχνά να γίνει θέτοντας ερωτήσεις που απαιτούν βαθιά εμπλοκή με το περιεχόμενο. Έτσι, αντί να ζητάμε από τους μαθητές να απομνημονεύουν απλά πληροφορίες, μπορούμε να συγκρίνουμε και να αντιπαραβάλλουμε σωστές και λανθασμένες απαντήσεις. Αυτή η προσέγγιση είναι τόσο απλή, πιθανόν να τη χρησιμοποιήσετε στην τάξη σας ήδη. Υπάρχουν δύο τρόποι για να ξεκινήσετε:

1 Ζητήστε από τους μαθητές να συγκρίνουν δύο παραδείγματα της ίδιας έννοιας ή να μοιραστούν συγκεκριμένα παραδείγματα. Για παράδειγμα, όταν καλύπτετε έννοιες επαναχρησιμοποιήσιμης ενέργειας, κάντε ερωτήσεις όπως: “Ποιες είναι οι τρεις ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ αιολικής και ηλιακής ενέργειας; “Χρησιμοποιήστε αυτές τις ερωτήσεις σε έναν πίνακα συζήτησης, σε μια σύντομη ερώτηση απάντησης ή για να για να το κάνετε πιο ενδιαφέρον ή συναρπαστικό στο φύλλο εργασίας σας.

2 Οι μαθητές μπορούν να εξηγήσουν το θέμα δυνατά στον εαυτό τους, τους φίλους, έναν αδελφό ή έναν γονέα. Μπορείτε επίσης να το ενσωματώσετε σε ομαδικές δραστηριότητες —όπως ένα παζλ— ή να παίξετε role play με τους μαθητές ως δάσκαλο και να εξηγήσετε το θέμα στην τάξη. Για τις εικονικές αίθουσες διδασκαλίας, Το Flipgrid είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο: οι μαθητές μπορούν να καταγράψουν τον εαυτό τους να διαβάζουν για ένα θέμα και στη συνέχεια να απαντούν σε ερωτήσεις όπως “Πώς μπορώ να εφαρμόσω αυτό το θέμα στη ζωή μου; “Για τους νεότερους φοιτητές που μπορεί να χρειαστούν περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να ζητήσετε μια πιο στοχοθετημένη προτροπή, όπως “Πώς καταναλώνω ενέργεια κάθε μέρα;”

ΒΑΖΟΝΤΑΣ TA ΟΛΑ ΜΑΖΙ: ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΕΝΝΟΙΩΝ

Η χαρτογράφηση εννοιών συνδυάζει την πρακτική ανάκτησης και την επεξεργασία μέσω της διαδικασίας σχεδίασης της κατανόησης των σχέσεων μεταξύ των εννοιών. Ένας χάρτης περιέχει συνήθως τουλάχιστον δύο έννοιες (ουσιαστικά), μια σχέση (ρήμα ή συνοπτική περιγραφή) και ένα κατευθυντικό βέλος που συνδέει τις έννοιες. Κατά την ανάγνωση του χάρτη, δημιουργούμε μίνι προτάσεις (δικαιολογώντας την κακή γραμματική, φυσικά). Για παράδειγμα, ένας φοιτητής που μαθαίνει για τα βακτηρίδια μπορεί να δημιουργήσει έναν χάρτη ιδεών που περιλαμβάνει οποιεσδήποτε σχετικές ιδέες —όπως συγκεκριμένους τύπους βακτηρίων (“Helicobacter pylori”) ή τρόπους περιγραφής τους (“μονοκύτταρος οργανισμός”). Αυτή η διάταξη επιτρέπει στους μαθητές να προσδιορίσουν τι γνωρίζουν και πού είναι τα κενά, εκτός από τις σχέσεις μεταξύ των εννοιών. Μια ανασκόπηση περισσότερων από 140 πειραμάτων υποδηλώνει ότι αυτή η στρατηγική είναι ανώτερη από την απομνημόνευση, διότι ενθαρρύνει τους μαθητές να κάνουν πλουσιότερες, πιο ουσιαστικές συνδέσεις μέσα σε ένα θέμα.

Υπάρχουν έξι στάδια στη χαρτογράφηση ιδεών, ξεκινώντας από τον εκπαιδευτή που παρέχει στους μαθητές μια συγκεκριμένη κατευθυντήρια ερώτηση.

1 Στάδιο εστίασης: οι μαθητές δίδονται ή καλούνται να προσδιορίσουν μια καθοδηγητική ερώτηση —όπως “Πώς σχηματίζεται ο πάγος;”- σχετικά με το τρέχον θέμα.

2 Στάδιο Brainstorming (κάνοντας χρήση της πρακτικής ανάκτησης): οι μαθητές κάνουν ένα braindump σε απάντηση στην καθοδηγητική ερώτηση, καταγράφοντας οποιεσδήποτε έννοιες και ιδέες που τους έρχονται στο μυαλό.

3 Οργανωτικό στάδιο (επεξεργασία): Οι μαθητές αναθεωρούν τον εγκέφαλό τους και επιλέγουν έννοιες που είναι κεντρικές στην καθοδηγητική ερώτηση, ακολουθούμενη από το ερώτημα: “πώς συνδέονται αυτές οι έννοιες;”

4 Στάδιο διάταξης: οι μαθητές χτίζουν το χάρτη τους που συνδέει τις έννοιες με κατευθυντικά βέλη προβάλλοντας την κατανόησή τους. Στην κορυφή του χάρτη, μπορούν να ξεκινήσουν καταγράφοντας τις κύριες ιδέες του θέματος και στη συνέχεια να αρχίσουν να συνδέουν τις λέξεις μαζί.

5 Στάδιο σύνδεσης: ολοκληρώνουν το πρώτο σχέδιο του χάρτη έννοιας επισημαίνοντας τα βέλη με αυτές τις περιγραφές. Για παράδειγμα, εάν ξεκινούν με τις λέξεις “πάγος” και “κρύο”, μπορούν να συνδέσουν τα δύο με “είναι.”Αυτό ενθαρρύνει τους μαθητές να σκεφτούν τις σχέσεις μεταξύ διαφορετικών ιδεών.

6 Στάδιο αναθεώρησης: δεν υπάρχει τέλειος Χάρτης ιδεών. Δώστε στους εκπαιδευόμενους την ευκαιρία να επαναλάβουν και να ενημερώσουν με βάση την κατανόησή τους.

Έχω γράψει έναν λεπτομερή οδηγό βήμα προς βήμα για τον τρόπο χρήσης των εννοιολογικών χαρτών, είτε στην τάξη είτε ουσιαστικά.

Στο παρελθόν, έχω κάνει χαρτογράφηση ιδεών με νηπιαγωγούς, αντικαθιστώντας λέξεις με εικόνες και είναι τόσο διασκεδαστικό να τους έχουμε να σχηματίζουν προτάσεις χρησιμοποιώντας εικόνες. Ο στόχος είναι να τους βοηθήσουμε να ανακτήσουν, να επεξεργαστούν και να μοιραστούν την κατανόησή τους. (Σας συνιστώ επίσης να εξετάσετε τη διπλή κωδικοποίηση για τους εκπαιδευτικούς και άλλους πόρους από τον Oliver Caviglioli.)

Μια τελική συμβουλή: δεν χρειάζεται να κάνετε όλες αυτές τις στρατηγικές για κάθε θέμα. Επιλέξτε και διαλέξτε, αναμίξτε και ταιριάξτε. Ξεκινήστε με κάτι μικρό και δημιουργήστε στην πορεία κάτι μεγαλύτερο. Αυτές οι στρατηγικές λειτουργούν επειδή εμπλέκουν την προσοχή του μαθητή και τους ενθαρρύνουν να σκεφτούν πιο βαθιά για το περιεχόμενο.

Πηγή edutopia