Αν ο τίτλος του άρθρου ήταν “13 χρονος ανέβηκε στη στέγη του σπιτιού του για να παρακολουθήσει τηλεκπαίδευση” είμαι σίγουρη οτι θα είχε περισσότερα κλικ. Γιατί; Μα επειδή είμαστε περίεργοι και η κατάντια του άλλου μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα για τη δική μας πραγματικότητα. Τι όχι; Το ελπίζω. Γιατί αυτό το όχι είναι που μπορεί να μας ενώσει για να φτιάξουμε παρέα ενα καλύτερο κόσμο για τα παιδιά μας.
Φέρτε στο μυαλό σας ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχετε δει και διαδραματίζονταν στο μέλλον. Τι σας έρχεται πρώτα στο μυαλό; Αυτοκίνητα που πετούσαν, ουρανοξύστες, ένας κόσμος που η τεχνολογία είχε τον πρώτο λόγο και η φύση τον τελευταίο.
Έχετε παρατηρήσει τι συμβαίνει γύρω μας; Αν η πανδημία δεν κατάφερε να μας μάθει έστω αυτό τότε σίγουρα οδεύουμε προς το τέλος, μόνοι μας. Γιατί ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟΙ μας καταστρέφουμε τον κόσμο. Εσύ κι εγώ. Ναι εμείς. Γιατί το να φταίνε πάντα και μόνο οι κολοσσοί, οι μασσόνοι, ο Μπιλ Γκέιτς που θέλει σόνι και καλά να μας βάλει τσιπάκι για να βλέπει τελικά τι ψωμί τρώμε το πρωί και τι ώρα κοιμόμαστε, ε το λες και δικαιλογία. Εμείς θρέφουμε τις πολυεθνικές. Και μόνο αν πάρουμε την ευθύνη πάνω μας μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο. Εγώ κι εσύ. Μαζί.
Κι όλες αυτές οι σκέψεις έρχονται και δένουν με το πιο κάτω ποστ που δείχνει την κατάντια (μας) σε μια χώρα που επουρανούν οι επιχειρήσεις και λιμοκτονούν οι άνθρωποι. Τι κι αν είναι χιλιόμετρα μακριά μας; Είμαι σίγουρη πως λίγο να κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε κι εμείς παρόμοια περιστατικά. Το παιδάκι που δεν συμμετείχε στην τηλεκπαίδευση της τάξης του παιδιού μας, το άλλο με το σκισμένο παντελόνι που το φοράει τρεις μέρες συνεχόμενες κ.α. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε για να το παρατηρήσουμε είναι να δούμε κάτι πέρα απο τον ίδιο τον εαυτό μας και κυρίως να παρατηρήσουμε τα παιδιά. Αυτά είναι το μέλλον και κάθε ένα απο αυτά σε κάθε άκρη του πλανήτη έχει όνομα. Όπως ο 13χρονος μαθητής Jhay Ar Calma που ανέβηκε στην σκεπή του σπιτιού του για να έχει καλύτερη σύνδεση στο internet και να συμμετέχει στη τηλεκπαίδευση.
Δείτε πόσο εύστοχα το παρουσιάζει ο κύριος Γιάννης Δόξας στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:
” Ιανουάριος 2021 στην Μανίλα, πρωτεύουσα των Φιλιππίνων. Ένα νευραλγικό Διεθνές επιχειρηματικό Μητροπολιτικό κέντρο της ΝΑ Ασίας με 12 εκατομμύρια κατοίκους, πόλος έλξης για τον Διεθνή “Business and Fun” Τουρισμό. “Μαργαριτάρι των Ανατολικών θαλασσών” την περιγράφουν οι ταξιδιωτικοί οδηγοί.
Στην φωτό (της ρεπόρτερ Eloisa Lopez και από το Art Against) ο 13χρονος μαθητής Jhay Ar Calma ανέβηκε στην σκεπή του σπιτιού του για να έχει καλύτερη σύνδεση στο internet ενώ συμμετέχει σε διαδικτυακή Διδασκαλία. … Τα παιδιά στις φτωχές συνοικίες της Μεγαλούπολης που βλέπετε στην φωτό, πίσω από τους φωταγωγημένους Ουρανοξύστες των BIG Corporations και τις μεγάλες λεωφόρους με τα διεθνή duty-free καταστήματα των Brands, στα τσίγγινα φτωχικά ψαράδικα σπίτια στις όχθες του μεγάλου ποταμού Psing, έχουν ΕΛΑΧΙΣΤΗ πρόσβαση στην τηλεδιαδασκαλια. Καταδικασμένα σε ένα ΑΔΙΚΟ γι’ αυτά μέλλον. Χωρίς εκπαίδευση, χωρίς μόρφωση, χωρίς ανώτερες σπουδες. Χωρίς το αυτονόητο ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους σε μια Καπιταλιστική χώρα που «ευημερεί» μόνο για τους δισεκατομμυριούχους των Big Corporations αλλά και τους Άριστους πολιτικούς που δημοκρατικά εκλέγουν, για να εξυπηρετούν ΔΙΑΚΑΩΣ τα αφεντικά τους! Εις βάρος αυτών των παιδιών που είναι το ΜΕΛΛΟΝ ολόκληρου του κόσμου!
Σαν αυτόν εδώ τον μικρούλη στην στέγη. Jhay Ar τον λένε. Και θυμήθηκα τον «Τζεϊ Αρ» της Δυναστείας. Ω Θεέ, μα τι ΟΜΟΡΦΟΣ Κόσμος! Γι αυτό καταρρέει ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ γύρω μας και στα εξ ων -πραγματικά- συνετέθη! …εν μέσω αυτής της ΜΟΙΡΑΙΑΣ για την Ανθρωπότητα πανδημίας. Ε το λες και ΒΙΒΛΙΚΗ καταστροφή αυτό που μας συμβαίνει. Κανονικά.
Κι εδώ κολλάει τέλεια το «Μετανοείτε!» Για φαντάσου!
Ένα χρόνο μετά την εμφάνιση του ιού στην Wuhan και μετά από όλα αυτά τα αδιανόητα που έχουμε περάσει, βρισκόμαστε στα ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ φάση της πανδημίας. Ουφ! Κρίμα που ο «ΠΕΛΕΚΥΣ» πέφτει τώρα στα κεφάλια ΟΛΩΝ μας. Αλλά σε καλό θα μας βγει εν τέλει. Υπομονή και SURVIVE.
Τον κύριο Δόξα τον παρακολουθώ χρόνια. Ναι αρχικά τον παρακολουθούσα γιατί έχω σιγοτραγουδήσει, χορέψει, πονέσει, χωρίσει, αγαπήσει με τα τραγούδια του. Στην πορεία όμως άρχισα να τον θαυμάζω για πολλά διαφορετικά πράγματα. Σήμερα τα ποστ του αποτελούν έμπνευση καθώς αποκαλύπτουν αλήθειες για τη ζωή μας και αν κάτι εκτιμώ ίδιαίτερα στο λόγο και τη στάση σου , αν κάτι είναι που τον κάνει να διαφέρει απο το σύνολο είναι ο στρουθοκαμηλισμός. Βλέπει, παρατηρεί, σκέφτεται και ΔΕΝ στρουθοκαμηλίζει. Κι αυτό είναι κάτι που ΘΑΥΜΑΖΩ στους ανθρώπους. Και δυστυχώς είναι χαρακτηριστικό των λίγων… Λίγοι λίγοι όμως μπορούμε να γίνουμε πολλοί ώστε να γίνει επαναφορά ρυθμίσεων στο ανθρώπινο είδος και να νοιαστούμε για κάτι πέρα του εαυτού μας, τον κόσμο , τα παιδιά μας. Νοιάξιμο άλλωστε δεν είναι μόνο το προσφέρω στέγη και τροφή. Χρειάζεται και πνεύμα και κατανόηση και φροντίδα της φύσης.
#rethink_reset_your_mind
διαβάστε επίσης:
30 Θετικά Λόγια που κάνουν καλό στα παιδιά μας – Thisisus.gr
“Μας μεγάλωσαν οι λύκοι” – Ένα βιβλίο που αξίζει τον χρόνο σας – Thisisus.gr
Στα άδυτα των γονιών. Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας – Thisisus.gr
Το Ηλιακό Σύστημα ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας -Thisisus.gr
Πρωταπριλιάτικα αστεία για να κάνετε στα παιδιά σας! –Thisisus.gr
O covid-19 συστήνεται στα Παιδιά –Thisisus.gr
Πώς να μάθετε στα παιδιά σας να μοιράζονται – Thisisus.gr
Έξοδος με παιδιά στα χρόνια του κορονοϊού – Thisisus.gr
