Η Βιογραφία της Μαρίας Μοντεσσόρι –Thisisus.gr

Η Ιταλίδα ιατρός Μαρία Μοντεσσόρι ήταν πρωτοπόρος των θεωριών στην προσχολική εκπαίδευση, οι οποίες εξακολουθούν να εφαρμόζονται στα σχολεία Μοντεσσόρι σε όλο τον κόσμο.

Ποια ήταν Η Μαρία Μοντεσσόρι;

Η Μαρία Μοντεσσόρι υπήρξε υπεύθυνη της Σχολής Casa dei Bambini. Μέχρι το 1925, περισσότερα από 1.000 σχολεία Montessori είχαν ανοίξει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι το 1940 το κίνημα Μοντεσσόρι είχε ξεθωριάσει, αλλά αναβίωσε στη δεκαετία του 1960. Κατά τη διάρκεια του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μοντεσσόρι ανέπτυξε την εκπαίδευση για την ειρήνη στην Ινδία και κέρδισε δύο υποψηφιότητες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Η Ζωή της Μοντεσσόρι

Η Montessori γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου 1870, στην επαρχιακή πόλη Chiaravalle της Ιταλίας, η οικογένεια της ανήκε στη μεσαία τάξη, με καλά μορφωμένους γονείς. Την εποχή που η Μοντεσσόρι μεγάλωνε, η Ιταλία είχε συντηρητικές απόψεις για τους ρόλους των γυναικών. Από νεαρή ηλικία, με συνέπεια έσπασε αυτούς τους απαγορευμένους περιορισμούς των φύλων. Όταν η οικογένεια της μετακόμισε στη Ρώμη, όταν ήταν 14 ετών, η Montessori παρακολούθησε μαθήματα σε ένα Τεχνικό Ινστιτούτο αγοριών, όπου ανέπτυξε περαιτέρω την ικανότητά της για τα μαθηματικά και το ενδιαφέρον της για τις επιστήμες, ιδιαίτερα για τη βιολογία.

Αντιμετωπίζοντας την αντίσταση του πατέρα της, αλλά οπλισμένη με την υποστήριξη της μητέρας της, η Montessori τελείωσε τις σπουδές της και αποφοίτησε με μεγάλες τιμές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ρώμης το 1896. Με τον τρόπο αυτό, η Montessori έγινε η πρώτη γυναίκα γιατρός στην Ιταλία.

Έρευνα για την Προσχολική Εκπαίδευση

Ως γιατρός, η Montessori επέλεξε την παιδιατρική και την ψυχιατρική ως τις ειδικότητες της. Ενώ διδάσκει παράλληλα στο Ιατρικό Σχολείο alma mater. Η Montessori αντιμετώπισε πολλά φτωχά παιδιά και παιδιά εργατικών οικογενειών που παρακολούθησαν τα δωρεάν εργαστήρια εκεί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρατήρησε ότι η εγγενής νοημοσύνη ήταν παρούσα σε παιδιά όλων των κοινωνικοοικονομικών υποβάθρων.

Η Montessori έγινε διευθύντρια στο Orthophrenic School για παιδιά με αναπτυξιακή αναπηρία το 1900. Εκεί άρχισε να ερευνά εκτενώς την ανάπτυξη και την εκπαίδευση της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Οι σπουδές της περιελάμβαναν τις μελέτες των Γάλλων ιατρών του 18ου και 19ου αιώνα Jean-Marc-Gaspard Itard και Édouard Séguin, οι οποίοι είχαν πειραματιστεί με τις δυνατότητες των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Η Montessori άρχισε να αντιλαμβάνεται τη δική της μέθοδο εφαρμόζοντας τις θεωρίες των εκπαιδευτικών, τις οποίες και δοκιμάσε μέσω της πρακτικής επιστημονικής παρατήρησης των μαθητών της στο Orthophrenic School. Η Montessori βρήκε την προκύπτουσα βελτίωση στην ανάπτυξη των μαθητών αξιοσημείωτη. Διέδωσε τα ερευνητικά της ευρήματα σε ομιλίες σε όλη την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας επίσης την θέση της για να υποστηρίξει τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών

Εκπαιδευτική Κληρονομιά

Η επιτυχία της Montessori στα παιδιά με αναπτυξιακή αναπηρία αναζοπύρωσε την επιθυμία της να δοκιμάσει τις μεθόδους διδασκαλίας της σε “κανονικά” παιδιά. Το 1907 η Ιταλική Κυβέρνηση της έδωσε αυτή την ευκαιρία. Η Montessori τοποθετήθηκε υπεύθυνη για 60 μαθητές από τις φτωχογειτονιές, που κυμαίνονται σε ηλικία από 1 εως 6 ετών. Το σχολείο, που ονομαζόταν Casa dei Bambini (Το Σπίτι των Παιδιών), επέτρεψε στη Montessori να δημιουργήσει το περιβάλλον “προετοιμασμένης μάθησης” που πίστευε ότι ήταν ευνοϊκό για την μάθηση και την δημιουργική εξερεύνηση στα παιδιά. Οι δάσκαλοι ενθαρρύνθηκαν να σταθούν πίσω και να “ακολουθήσουν το παιδί” —δηλαδή να αφήσουν τα φυσικά ενδιαφέροντα των παιδιών να αναλάβουν ηγετικό ρόλο. Με την πάροδο του χρόνου, η Montessori προσάρμοσε τις μεθόδους της μέσα από δοκιμές και σφάλματα. Τα γραπτά της χρησίμευσαν περαιτέρω για να διαδώσουν την ιδεολογία της σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μέχρι το 1925 περισσότερα από 1.000 από τα σχολεία της είχαν ανοίξει στην Αμερική. Σταδιακά τα σχολεία Montessori έπεσαν σε δυσμένεια. Μέχρι το 1940 το κίνημα είχε ξεθωριάσει και μόνο λίγα σχολεία παρέμειναν. Μόλις ξεκίνησε ο Β ‘ Παγκόσμιος Πόλεμος, Η Μοντεσσόρι αναγκάστηκε να φύγει στην Ινδία, όπου ανέπτυξε ένα πρόγραμμα που ονομάζεται εκπαίδευση για την ειρήνη. Η δουλειά της με το πρόγραμμα κέρδισε δύο υποψηφιότητες για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Θάνατος και κληρονομιά

Η Montessori πέθανε στις 6 Μαΐου 1952, στο Noordwijk aan Zee της Ολλανδίας. Τη δεκαετία του 1960 έγινε μια αναζωπύρωση στα σχολεία Montessori, με επικεφαλής τον Δρ Nancy McCormick Rambusch. Σήμερα, οι μέθοδοι διδασκαλίας Montessori συνεχίζουν να” ακολουθούν το παιδί ” σε όλο τον κόσμο.

Διαβάστε επίσης:

Εκτυπώστε Δωρεάν το Ασπρόμαυρο Βιβλίο Montessori

3 Στρατηγικές Βασισμένες Στον παιδικό Εγκέφαλο Που Ενθαρρύνουν Τη Βαθύτερη Σκέψη

Γιατί οι ηλικίες 2-7 έχουν τόση σημασία για την ανάπτυξη του εγκεφάλου