Είμαστε έγκυος;;;;
Μούδιασα.
Κάτσε δηλαδή ρε φίλε, τι έγκυος; Με τη μία; Μια κουβέντα είπαμε και εσύ αμέσως…
Φέρε νερό. Άσε το νερό, φέρε ουίσκι.
Είσαι σίγουρη; Α, είσαι σίγουρη. Για να δω και εγώ αυτό το μαραφέτι, το τεστ τελος πάντων, μην έχει γίνει κανένα λάθος. Κανένα λάθος!
Γιατί μουδιάζει το πίσω μέρος του κεφαλιού μου; Έτσι θα ψοφολογήσω; Από τη χαρά μου; Έλα αγκαλιά μου. Μην κλαις, γιατί θα αρχίσω να κλαίω και εγώ και κλαίω και άγαρμπα.
Να πάρουμε τους γονείς; «Άκου Μαμά, θυμάσαι που έλεγες να πάρεις σύνταξη; Ε, σου βρήκα τι θα κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου. Μαμά, μαμά…. Α έλα νόμιζα ότι σε χάσαμε. Έλα ναι σίγουρα είμαστε έγκυος! Σε κλείνω, σφίγγει η καρδιά μου και έχω και κράμπες».
Αντίο ζωή.
Και τώρα τι;
Πατέρας; Τι σημαίνει αυτό; Τι πρέπει να κάνω; Ποιος πρέπει να είμαι; Ήξερα μέχρι τώρα να είμαι γιος, αδελφός, εγγονός, ξάδελφος. Πως θα αλλάξω καπέλο και θα γίνω πατέρας; Άντε να δούμε. Εξάλλου, άλλος το περνάει το λούκι.
Εγώ εκεί, βράχος. Σε ότι θέλει η έγκυος του σπιτιού!
Τι θέλεις;
– Νερό; Αμέσως στο μωράκι μου νερό.
– Σουβλάκι θέλει το μωρό μου; Σουβλάκι εγώ.
– Φρεσκοκομμένο Μάνγκο; (Νομίζω το παρατραβάς, αλλά χαλάλι.)
– Ναυτία; Αλλού πατάς και αλλού βρίσκεσαι; Ακούμπα πάνω μου.
– Πάχυνες; Ούτε που φαίνεται. Σαν να έχεις φάει φασόλια και σε πείραξαν.
– Ζεσταίνεσαι; Βάζω το air-condition. Α, κρυώνεις τώρα. (που να σε ….). Όχι, μωράκι μου δε μίλησα σε εσένα, στην τηλεόραση μιλάω.
– Πάμε μια βόλτα να πάρουμε αέρα; Α, νυστάζεις. (Μόλις ξύπνησες…). Τι γίνεται;
– Εννοείται ότι έτσι μου αρέσεις περισσότερο. Σου πάνε τα κιλάκια σου.
– Η κοιλίτσα σου ούτε που φαίνεται. (Βάζω 2 μπίρες πάνω και μια πίτσα να ισορροπεί).
Άντε μωρό μου λίγο υπομονή. Σε λίγες μέρες θα γεννήσουμε.
Μπήκες μαιευτήριο. Φαινόσουν τρομαγμένη, αλλά τόσο χαρούμενη.
Δεν μπορεί να βγει το παιδί; Γιατρέ, κάνε καισαρική. Να είναι καλά και η μάνα και το παιδί. Δεν με νοιάζει, φτάνει να είναι καλά και οι δυο.
Βγήκε από το χειρουργείο; Είναι καλά;
Σε είδα αγκαλιά με το μωρό μας. Σε ευχαριστώ Θεέ μου. Με έκανες ΠΑΤΕΡΑ.
ΥΓ. Αυτό το κείμενο γράφτηκε απο έναν πατέρα, θέλοντας να εκφράσει σκέψεις και συναισθήματα κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Αυτούς τους μπαμπάδες αγαπάμε και θαυμάζουμε και τον ευγνωμονούμε για τη μοιρασιά.