Είναι πρωί. Ανοίγεις τα μάτια. Η αλήθεια είναι ότι δεν κοιμήθηκες πολύ καλά. Γι αυτό έχεις κατεβασμένα μούτρα. Θες καφέ. Η μόνη σου παρηγοριά είναι ο καφές. Σηκώνεσαι. Πας στην κουζίνα. Ετοιμάζεις τον καφέ. Με το που τον μυρίζεις ανοίγει λίγο το ένα μάτι, γιατί για να ανοίξει και το άλλο θα πρέπει να τον γευτείς κιόλας.
«Ουαααα», τι να γευτείς τώρα τρέχεις να δεις τι συμβαίνει. Το παιδί σου εκεί, στην κούνια με τα ορθάνοιχτα τεράστια μάτια του να σε κοιτάει με λαχτάρα. Σου χαμογελά. Δεν είναι ότι θέλει και κάτι, να, απλά ήθελε να βεβαιωθεί ότι είσαι κοντά του. Του χαμογελάς πίσω και σκέφτεσαι τον καφέ που σε περιμένει στην κουζίνα. Δεν προλαβαίνεις να βγεις από το δωμάτιο δεύτερος γύρος του «Ουαααααααααα». Επιστρέφεις. Σε ξαναβλέπει, σου χαμογελά. Θέλει να σε βλέπει. Ξεχνάς τον καφέ.
Το παίρνεις αγκαλιά και αρχίζεις τις ζουζουνιές: τσιμπήματα, φιλιά, δαγκωματιές, τραγουδάκια… σε κοιτάει με λατρεία. Με τα πολλά πέρασε η ώρα και πείνασε. Τρέχεις ετοιμάζεις το φαγητό του, το ταΐζεις και κοιμάται.
Τι ώρα είναι
Έχει φτάσει μεσημέρι, δεν πρόλαβες ποτέ να πιείς εκείνο το καφέ και άρχισες και εσύ να πεινάς. Πηγαίνοντας προς την κουζίνα, κάνεις μια στάση στο μπάνιο. Πέφτει η ματιά σου απέναντι στο καθρέφτη. Το είδωλό σου προσπαθεί να σε αναγνωρίσει. Ποια είσαι αλήθεια; Όχι δεν φταίνε οι πιτζάμες που δεν πρόλαβες να βγάλεις. Κάτι άλλο σου φταίει. Πλησιάζεις πιο κοντά στο καθρέφτη και σε παρατηρείς. Κάποιες ρυτίδες έκφρασης άρχισαν να εισβάλλουν στο πρόσωπο σου. Το χρώμα σου έχει γίνει λίγο πιο σκούρο, ίσως να φταίνε κι αυτοί οι μαύροι κύκλοι που είναι λες και έχουν περικυκλώσει όλο σου το πρόσωπο. Τα χείλη σου μοιάζουν σκασμένα και τα μάτια σου έχασαν την λάμψη τους.
«Ουααααααααα» πάει και το φαΐ για την ώρα, σε φωνάζει και πάλι το βλαστάρι σου. Τρέχεις από πάνω του. Ανοίγει τα ματάκια του και σε καρφώνει. Σε παρατηρεί για λίγη ώρα και σου χαμογελά.
«Είσαι όμορφη μαμά» αν μπορούσε να μιλήσει αυτό θα σου έλεγε.
Παρόλο που σκέφτεσαι ακόμα εκείνον τον καφέ, παρότι γουργουλίζει η κοιλιά σου από την πείνα, χαμογελάς. Χαμογελάς, γιατί το να σε αγαπούν έτσι ακριβώς όπως είσαι, και κυρίως έτσι ακριβώς όπως νιώθεις χοντρή, άσχημη και χαρακωμένη είναι η απόλυτη ευτυχία!
Κι ας γεμίζει το σπίτι, γεμάτα ποτήρια με καφέ που δεν πρόλαβες να πιεις. Απόλαυσε το παιδί σου τώρα που μπορείς.
διαβάστε επίσης:
Είσαι Καλή Μαμά; -Thisisus.gr
Είσαι γονιός; O Life Coach σου είναι εδώ -Thisisus.gr
Σε θαυμάζω… ναι εσένα μαμά – Thisisus.gr
Είσαι καλά; Όχι, εσύ; – Thisisus.gr
Πως είναι να είσαι γονιός μέσα από πέντε φωτογραφίες – Thisisus.gr
Σήμερα δεν ήμουν και τόσο καλή μαμά… – Thisisus.gr
Η τέλεια μαμά υπάρχει, απλά δεν είμαι εγώ – Thisisus.gr
Η μαμά μου δεν δουλεύει… – Thisisus.gr
