H Ναταλία διαβάζει βιβλία από πάντα! Τα πρώτα της βιβλία αγοράστηκαν όσο ήμουν έγκυος, δες αν θες το σχετικό άρθρο εδώ. Ξεκινήσαμε να διαβάζουμε παραμύθια λίγες μέρες αφού γυρίσαμε από το μαιευτήριο. Ναι. Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω με ένα νεογέννητο – που δεν κοιμόταν ΠΟΤΕ – μόνη στο σπίτι; Διαβάζαμε λοιπόν και χαλαρώναμε, μαμά και παιδί. Η πορεία από κει και πέρα ήταν απλή και ίσως αναμενόμενη. Μεγαλώνοντας το βιβλίο της έγινε τρόπος ζωής. Κι αυτό, για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, το συνειδητοποίησα στην καραντίνα. Δεν προλάβαινα να αγοράζω βιβλία: Κλασσικά παιδικά, κόμικς, χιουμοριστικά, αστυνομικά… ΧΑΜΟΣ!
Χτες λοιπόν, πάνω που συζητούσαμε για το τι να γράψω στο thisisus.gr άρχισε η Ναταλία να μου δίνει ιδέες (μην το πείτε πουθενά αλλά συνηθίζω να αντλώ ιδέες από τα παιδιά μου!). Της λέω τότε: “Γιατί δεν γράφεις εσύ ένα άρθρο για μας; ” ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! Μας ετοίμασε ένα κείμενο για το γιατί αγαπά τόσο το διάβασμα βιβλίων.
Σας το μεταφέρω αυτούσιο, διορθώνοντας κάποια ορθογραφικά μη χάσω!!
Το άρθρο της Ναταλίας

“Αγαπητοί αναγνώστες, είμαι η Ναταλία. Λατρεύω το διάβασμα βιβλίων. Κάποιες φορές διαβάζω όλο το μεσημέρι. Σήμερα ας πούμε, διάβασα το ημερολόγιο ενός σπασίκλα αρ.8 και μετά από λίγο διάβαζα ημερολόγιο ενός σπασίκλα9! Όταν διαβάζω βιβλία νιώθω ότι είμαι μέσα και τραβάω βίντεο. Το να διαβάζω βιβλία είναι ένα από τα πράγματα που λατρεύω. Αν θέλετε μπορείτε να αρχίσετε κι εσείς!
Τα συναισθήματα που νιώθω όταν διαβάζω είναι: χαρά, ευτυχία και επιθυμία να διαβάζω κι άλλο. Μη ρωτήσετε γιατί, δεν υπάρχει γιατί. Απλά τα νιώθω.
Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι: Τζερόνιμο, Ντετέκτιβ Κλους και “Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα”.

Κι αν αυτήν τη στιγμή νιώθεις “κάπως” που το παιδί σου δεν διαβάζει σου μεταφέρω τον πιο κάτω διάλογο των παιδιών μου για να σου επιβεβαιώσω τον κανόνα: Κάθε παιδί είναι διαφορετικό.
” Ελε: Ναταλία τί θα κάνεις εσύ το καλοκαίρι όταν βαριέσαι;”
” Νατ: Εγώ δεν βαριέμαι ποτέ. Έχω τα βιβλία μου!”
” Ελε: Α καλά… εγώ τότε θα σου γράφω ιστορίες για να τις διαβάζεις”.
Η Ελεονώρα μου μεγαλωμένη στο ίδιο σπίτι, έχοντας τα ίδια ερεθίσματα δεν αγαπά τόσο το διάβασμα. Σε κάθε του μορφή. Προτιμά να χορεύει, να τραγουδά, να παίζει θέατρο και να γράφει “τραγουδοπαραραμύθια” όπως λέει. Δεν την πιέζω. Ο μπαμπάς την απο την άλλη την αναγκάζει κάθε μέρα να διαβάζει δυο σελίδες χαχαχα…
Σας φιλώ και σας στέλνω μόνο αγάπη και φως.