Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο καλοί γονείς είστε; Thisisus.gr

Γονείς του 2020. Διαβασμένοι, (παρά) μορφωμένοι θα μπορούσα να πω, με την καλή έννοια.

Συνήθως, με το που μάθει μια γυναίκα ότι είναι έγκυος αρχίζει το διάβασμα και δίπλα της παρακολουθεί ο μελλοντικός πατέρας με δέος μπροστά σε ότι βιώνουν. Τι συμβαίνει τις πρώτες βδομάδες της εγκυμοσύνης, πως αναπτύσσεται το έμβρυο το πρώτο τρίμηνο, το δεύτερο…

Μετά, τι φύλο θα έχει το παιδί; Πρέπει να μάθουν. Γιατί; Μα για να προβούν στις απαραίτητες διαδικασίες ούτως ώστε το δωμάτιο του παιδιού να είναι έτοιμο πριν ακόμα γεννηθεί (όσοι είστε ήδη γονείς εδώ μπορείτε να γελάσετε. Τόση προετοιμασία, να είναι όλα στην εντέλεια, λες και το παιδί πρόκειται να μείνει από το πρώτο βράδυ στο δωμάτιο που με τόση χαρά ετοιμάσαμε).

Μ’ αυτά και με τ’ άλλα ξεκινάει η όλη προετοιμασία για το παιδί που έρχεται. Κι αφού εξαντλήσουν και τα βιβλία περί εγκυμοσύνης, αποφασίσουν το χρώμα και τη διαμόρφωση του παιδικού δωματίου, οι πιο ψαγμένοι μελλοντικοί γονείς πέφτουν με τα μούτρα στα βιβλία γονεϊκότητας.

• Πως θα είναι ο πρώτος χρόνος με το παιδί στο σπίτι;
• Τι μπορούμε να κάνουμε σαν γονείς;
• Αυτοβελτίωση, κανόνες, όρια, θέλω και γιατί…

Αχ καλοί μου… Όλοι μας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να είμαστε πανέτοιμοι για όλα όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Αλλά…. Φίλοι και συμπολεμιστές, μετά λύπης σας ενημερώνω ότι δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα του τι μας περιμένει εκεί έξω.

Γιατί;

Πολύ απλά γιατί τα παιδιά μας είναι μ ο ν α δ ι κ ά .

Δε λέω, καλά κάνουμε και διαβάζουμε όσα διαβάζουμε για να είμαστε προετοιμασμένοι αλλά πείτε μου τελικά είμαστε;

• Την ώρα που μαγειρεύεις μπαμπά ή μαμά και το παιδί σου φτύνει το φαΐ στη μούρη, για δέκατη φορά, τι κάνεις; Το σκουπίζεις, το παίρνεις αγκαλιά και συζητάς το λόγο που το ώθησε σε αυτήν του κίνηση;
• Εκείνη την στιγμή που μιλάς με το αφεντικό στο τηλέφωνο για το deadline που χάσατε και το παιδί σου κλαίει με λυγμούς, γιατί στο τοστ που του έφτιαξες έλιωσε λίγο παραπάνω το τυρί τι κάνεις; Γυρνάς με ηρεμία και του λες ότι δεν πειράζει κι είσαι εκεί για εκείνο;
• Όταν το πρωί πας να το ξυπνήσεις για το σχολείο – για χιλιοστή φορά – κι εκείνο αρχίζει και γκαρίζει, χτυπιέται και φωνάζει πόσο άδικη είναι η ζωή τι κάνεις; Το αγκαλιάζεις και του εξηγείς, με ήρεμο τόνο, ότι η κοινωνία μας έχει κανόνες κι οφείλουμε να τους ακολουθήσουμε κι ότι καμιά φορά και για σένα είναι δύσκολο;
• Την ώρα που επιμένει να πάρει το τάπλετ/κινητό ή να δει τηλεόραση, ενώ εσύ έχεις να απλώσεις τα ρούχα, να βγάλεις το φαΐ από το φούρνο ή δεν ξέρω τι, τι κάνεις; Του λες ναι ή κάθεσαι και κάνεις τη γνωστή συζήτηση περί οριοθέτησης;

Διαβάζοντας όλα τα πιο πάνω που έγραψα συνειδητοποιώ ότι υπήρχαν φορές που ναι, έκανα συζητήσεις, συζητήσεων και αναλύσεις αναλύσεων για το κάθε τι. Υπήρχαν και φορές όμως που δεν είχα άλλες αντοχές, κουράγιο και θέληση. Υπήρξαν μέρες που με βάραιναν οι υποχρεώσεις, τα πρέπει και τα πως κι είχα ξεπεράσει και τα δικά μου όρια. Κι εκείνες τις φορές φώναξα, αντέδρασα, θύμωσα. Ο ενήλικας σε κλάσματα δευτερολέπτου εξαφανίστηκε και το εσωτερικό παιδί μου έκανε τη δικιά του επανάσταση βάζοντας με τα δικά μου παιδιά.

It’s Ok

Γιατί όπως εκείνα έχουν νεύρα, έχουμε κι εμείς.

Γιατί όπως εκείνα θέλουν κάποιες στιγμές να τα αφήσουμε ήσυχα, θέλουμε κι εμείς.

Γιατί όπως εκείνα το μόνο που επιθυμούν είναι να παίζουν, το ίδιο επιθυμούμε κι εμείς.

Γιατί όπως εκείνα έχουν δικαίωμα σε κάθε συναίσθημα, το ίδιο δικαίωμα έχουμε κι εμείς.

Και να σας πω κάτι; It’s ok.

Για κάθε φορά που υψώνουμε τη φωνή μας, χάνουμε το κουράγιο, είμαστε κουρασμένοι, νιώθουμε σκατά. It’s ok.

Κι αν χάνουμε τον έλεγχο κάποιες στιγμές και πάλι… It’s ok.

Γιατί το ίδιο αγαπάμε τα παιδιά μας κι όταν είναι θυμωμένα και το ίδιο μας αγαπάνε κι αυτά. Γιατί στην τελική η ουσία όλη κρύβεται στο σύνολο και όχι σε εκείνες τις απομονωμένες στιγμές απόγνωσης.

Φτάνει να επικοινωνούμε και τα δικά μας συναισθήματα.

Φτάνει να ζητάμε συγνώμη και να αγκαλιαζόμαστε για όλες εκείνες τις πιο δύσκολες στιγμές.

Φτάνει να υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλο πόσο πολύ αγαπιόμαστε.

Στο κάτω κάτω έτσι είναι η ζωή. Με τα πάνω, με τα κάτω, με τα ίσια και με τα ανάποδα.

Σημασία έχει να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι. Όλοι μας.

Φιλιά πίσω από τη μάσκα,

Μαρίνα

διαβάστε επίσης:

Ένα γράμμα απο γονείς προς γονείς, “It’s ok” – Thisisus.gr Εσείς που έχετε παιδιά στο Δημοτικό, τάμπλετ πήρατε; Thisisus.gr Πότε να ξεκινήσω να διαβάζω βιβλία στο παιδί μου; -Thisisus.gr Ανακαλύψτε πόσο έξυπνο είναι το παιδί σας – Thisisus.gr Γονείς με οδηγίες χρήσης-Τα πρεπει και τα μη που μας αγχώνουν -Thisisus.gr Κάντε μάσκες προσώπου με προϊόντα που έχετε στο σπίτι – Thisisus.gr Λυπάμαι το παιδί που δεν γνώρισε ποτέ την δύναμη μιας μάνας που παλεύει για το δίκιο του. –Thisisus.gr Γονείς σε καραντίνα: ελεύθεροι φυλακισμένοι – Thisisus.gr