Η μαμά μου δεν δουλεύει… – Thisisus.gr

Εμένα η μαμά μου δεν δουλεύει…

Ξυπνάει από τις έξι το πρωί για να καταφέρει να πιει ένα καφέ και να καθαρίσει το πρόσωπο της. Θέλει να είναι σίγουρη πως πριν μας ξυπνήσει θα είναι ήρεμη και χαλαρή. Ενώ τρώμε πρωινό, εκείνη ετοιμάζει τις τσάντες μας. Κολατσιό, νερό, αντισηπτικά. Μετά μας βοηθάει να ντυθούμε και να βουρτσίσουμε τα δόντια μας. Χτένισμα κι έτοιμοι για το σχολείο!

Είναι φορές που όλα αυτά γίνονται ήρεμα και ωραία. Είναι πάλι κι άλλες φορές, που λόγω γκρίνιας, υπάρχει μια αναστάτωση κι εκείνες τις μέρες η μαμά δεν χαμογελάει τόσο.

Μας αφήνει στο σχολείο και εκείνη, επειδή δεν δουλεύει, κάνει τα ψώνια της ημέρας. Σουπερμάρκετ, κρεοπωλείο, λαϊκή. Κάθε μέρα όλο και κάτι έχει. Γυρνώντας σπίτι είναι φορές που πετυχαίνει και τον μπαμπά. Γιατί εκείνος δουλεύει και ξυπνάει πολύ αργότερα για να πάει στη δουλειά του.

Σαν φτάσει σπίτι, επειδή η μαμά ΔΕΝ δουλεύει, ξεκινάει το καθημερινό μάζεμα. Πλυντήρια, άπλωμα, σκούπισμα, σφουγγάρισμα, σιδέρωμα, μαγείρεμα, ξεσκόνισμα, χαλιά, σεντόνια, μαξιλάρια, μπιμπελό,μπιχλιπίδια, παιχνίδια. Ότι προλάβει. Σίγουρα όμως μαγειρεύει καθημερινά. Για να έχουμε φρέσκο φαγητό. Της είναι εύκολο, γιατί όπως σας είπα δεν δουλεύει.

Όταν μας παίρνει από το σχολείο είναι φορές που καθόμαστε λίγο σπίτι να παίξουμε κι εκείνη όλο και κάτι φτιάχνει στην κουζίνα συνήθως. Ή συνεχίζει από εκεί που έμεινε, όσον αφορά τις δουλειές του σπιτιού. Έπειτα, τρέχουμε σε δραστηριότητες. Εμένα μου αρέσει το κολύμπι, του αδελφού μου το ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι γεμίσαμε τα απογεύματα μας. Σε όλες μας τις δραστηριότητες, μας πάει η μαμά που δεν δουλεύει.

Εμένα η μαμά μου δεν δουλεύει…

Αργά απόγευμα είμαστε πίσω στο σπίτι όπου πρέπει λέει να μας κάνει μπάνιο, για να φάμε και να κοιμηθούμε. Εμείς όμως θέλουμε να παίξουμε κι άλλο. Εκείνη λίγο γκρινιάζει. Τελικά άλλες φορές χωρίς τσακωμό κι άλλες με τσακωμό, καταλήγουμε στο μπάνιο. Εμείς θέλουμε να κάνουμε «πισίνα», μας αρέσει να γεμίζουμε την μπανιέρα με νερό και να παίζουμε , μα η μαμά δυσανασχετεί, γιατί λέει, πήγε αργά. Τι πειράζει κι αν πήγε αργά; Αυτό ακόμα να το καταλάβω! Τρώμε, μαζεύει η μαμά το τραπέζι και με τα πολλά και τα λίγα, μας λέει παραμύθι και μας βάζει για ύπνο. Αυτή, γιατί ο μπαμπάς μας δουλεύει. Είναι φορές που σχολάει νωρίς ο μπαμπάς και μας λέει εκείνος παραμύθι. Χαρά που κάνει η μαμά. Το έχω δει στο πρόσωπό της. Κάπως τα μάτια της μαλακώνουν. Αλλά απορώ, γιατί το κάνει αυτό; Δεν λυπάται τον μπαμπά μας που όλη μέρα δουλεύει; Ευτυχώς αυτός είναι δυνατός κι έχει αντοχές να μας πει και παραμύθι.

Όταν αρρωσταίνουμε η μαμά δεν ξυπνάει τον μπαμπά μας τα βράδια για να μας προσέχει. Το αναλαμβάνει εξολοκλήρου αυτή. Πάλι καλά. Φαντάζεστε να ξυπνούσε ο μπαμπάς ανά μία ώρα για να δει αν έχουμε πυρετό; Πως θα πάει στο γραφείο την επόμενη μέρα! Ενώ η μαμά δεν δουλεύει. Θα είναι στο σπίτι για να μας φροντίσει, να μας φτιάξει σουπίτσα, να συνεχίσει να μας μετράει τη θερμοκρασία και ότι άλλο σκεφτεί! Η αλήθεια είναι πως εκείνες τις μέρες που είμαστε λίγο άρρωστοι η μαμά σκοτεινιάζει. Λες και μαραζώνει η καρδούλα της. Κι όλο αυτό αντανακλάται στο πρόσωπο της. Μα περνάει. Κι όταν δεν αρρωσταίνει η ίδια περνάει πιο εύκολα.

Την αγαπάω

Αγαπάω πολύ την μαμά μου, και μου αρέσει που δεν δουλεύει. Θα ήθελα μόνο να χαμογελάει περισσότερο. Και τα ματάκια της, να είναι πιο χαλαρά. Σήμερα η μαμά ξέχασε να μου βάλει πιρούνι με το μεσημεριανό. Στεναχωρήθηκα σαν την είδα να κλείνει τα μάτια της γεμάτη μαράζι μόλις της το είπα. Της έκανα μια μεγάλη αγκαλιά και της είπα “δεν πειράζει”. Εκείνην την στιγμή κέρδισα το μεγαλύτερο χαμόγελο της μαμάς μου.

Πόσο την αγαπάω την μαμά μου να ‘ξερε. Και πόσο την θαυμάζω που δεν δουλεύει για να μας προσέχει. Να θυμηθώ να της το πω το βράδυ πριν κοιμηθώ. Πείτε της το και εσείς.

Σήμερα, αύριο και κάθε μέρα να το λέμε σε αυτές τις μητέρες, καμιά φορά έχουν ανάγκη να το ακούνε. Τους δίνει λόγο και δύναμη να συνεχίσουν…