Η τέλεια μαμά υπάρχει, απλά δεν είμαι εγώ – Thisisus.gr

Η τέλεια μαμά; Ναι υπάρχει.

Την βλέπεις σε φωτογραφίες στα περιοδικά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου ποζάρει συνήθως περιχαρής κι ατσαλάκωτη αγκαλιά με το παιδί της.

Την ξεχωρίζεις στα σχόλια σε μαμαδοομάδες, όπου κουνάει το δάχτυλο στις υπόλοιπες μάνες που δεν έχουν προλάβει να μαγειρέψουν, καθώς επέλεξαν να πάνε μια μέρα κομμωτήριο. Ή έμαθε ότι δίνουν τα πράγματα του σατανά (βλέπε ταπλετ και τηλεόραση) στα παιδιά τους.

Την παρατηρείς στην παιδική χαρά, φορτωμένη με όλα τα καλούδια που μπορεί να χρειαστεί το καμάρι της.

Την χαζεύεις στο δρόμο που περπατά αγκαζέ με τον άντρα και τα παιδιά της χαμογελώντας(;).

Την θαυμάζεις σε συνεντεύξεις που εξηγεί πως τα καταφέρνει όλα τόσο τέλεια σε προσωπική και επαγγελματική ζωή.

Και ενίοτε μπαίνεις και στο σπίτι της και το βλέπεις να αστράφτει!

Μπράβο και πάλι μπράβο.

Η δικιά μου ιστορία

Η δικιά μου ιστορία είναι πάλι κάπως… αλλιώτικη μα απλή. Πότε είμαι τέλεια μαμά, πότε άχρηστη σύζυγος. Άλλοτε πάλι θριαμβεύω επαγγελματικά κι άλλοτε πατώνω σαν νοικοκυρά. Κι άντε πάλι από την αρχή, ξανά μανά που λέει και το άσμα της συμπατριώτισσας (της Βίσση ντε τι το ψάχνεις!).

Το ομολογώ εδώ ενώπιων όλων… Δε με φτάνουν οι ώρες της μέρας όποια ώρα κι αν ξυπνήσω το πρωί.

Παλεύω για μια καλύτερη διαχείριση του χρόνου μου, μα δεν έχω το ίδιο αποτέλεσμα κάθε φορά.

Πάντα θα υπάρχει κάτι που δεν πρόλαβα. Γιατί; Επειδή θα σκάσει κάτι έκτακτο ή επειδή απλά θα αποφασίσω να φτιάξω ένα .. κέικ!

Στην αρχή αυτό με ζόριζε τόσο πολύ. Τι κάνω λάθος; Πως να το αλλάξω; Γιατί εγώ να μην τα καταφέρνω; Μάνες, πατεράδες και λοιποί… το πήρα απόφαση! Δεν κάνω τίποτα λάθος. Προσπαθώ. Κάθε μου κύτταρο προσπαθεί να είναι καλύτερο προς εμένα και προς τον κόσμο. Κι αν ενίοτε είμαι καλύτερη μάνα, επαγγελματίας, νοικοκυρά, σύζυγος, φίλη, αδελφή, παιδί κ.λπ. its ok! Γιατί είμαι τόσα πολλά και κανένα και όλα.

Δε θα πάω ενάντια σε κανένα μου ρόλο. Τους αποδέχομαι τους αγκαλιάζω και πορεύομαι με τον κάθε ένα ξεχωριστά. Δεν είναι διαγωνισμός η μητρότητα, ούτε προσπαθώ να ξεπεράσω κάποιον. Εγώ είμαι εγώ κι εσύ είσαι εσύ! Μπορούμε να είμαστε απλά “εμείς”. Και να προσπαθούμε κάθε πρωί που ανοίγουμε τα μάτια μας για το καλύτερο, σ’ έναν κόσμο γεμάτο από βρωμιά, σκόνη και θρύψαλα. Ας σκουπίζουμε κι ας ξεσκονίζουμε όσο πιο συχνά μπορούμε. Γιατί όλα γίνονται για εκείνη τη μέρα ή μάλλον καλύτερα, για εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή που χαζεύεις κι εσύ λιγάκι το αστραφτερό σου σπίτι. Που μυρίζει λουλούδια και ωκεανό. Σαν την στιγμή που δέχεσαι ένα απρόσμενο φιλί από τον σύντροφό σου, ή μια αγκαλιά από το παιδί σου ή ακούς επιτέλους εκείνο το ξεχασμένο σ’αγαπώ.

Να σας αγαπάτε βρε και να σας φροντίζετε.

Μόνο τον εαυτό μας έχουμε. Ναι μαμά σε εσένα μιλάω. Οι μπαμπάδες να με συγχωρέσουν μα μου φαίνεται ένα τσακ παραπάνω ξέρουν πως να αγαπούν και να φροντίζουν τον εαυτό τους.

Μακρινά φιλιά κορονοϊού,

Μαρίνα