Η επιστήμη μπορεί να το αποδείξει: οι θείες είναι τα πάντα! Μια θεία είναι ο τρίτος γονέας που χρειάζεται κάθε παιδί.
Έγινα θεία όταν ήμουν μόλις 8 χρονών. Βοήθησα στον καθαρισμό του ομφάλιου λώρου (ναι, ήταν η δεκαετία του ‘ 90), άλλαξα πάνες και έκανα ότι άλλο περνούσε από το χέρι μου και αφορούσε τη φροντίδα αυτού του μικροσκοπικού πλάσματος. Ετοίμασα κι ένα ολόκληρο άλμπουμ φωτογραφιών από το τριήμερο ταξίδι που έκανα για να συναντήσω τον ανιψιό μου. Και σκεφτείτε τότε δεν υπήρχαν και τα κοινωνικά δίχτυα για να το μοιραστώ.
Κι ήθελα απλώς να δείξω και να πω σε όλους ότι έγινα θεία!
Τώρα, μερικές δεκαετίες αργότερα, από εκείνη την πρώτη φορά, είμαι θεία 32 φορές κι έχω τόσα να περιμένω ακόμα. Αυτό το κομμάτι μου, αποτελεί θεμελιώδες μέρος της ταυτότητάς μου, αυτή η έννοια της άνευ όρων αγάπης και φροντίδας για όλα αυτά τα μωρά που δεν είναι δικά μου. Και ήταν έτσι από τη μέρα που γεννήθηκε ο καθένας τους, πολύ πριν γίνω κι εγώ μητέρα.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες μελέτες που έχω διαβάσει ποτέ, περιγράφει έναν από τους τρόπους με τους οποίους όλες οι γυναίκες—όχι μόνο οι μητέρες—συνδέονται ενστικτωδώς με τα βρέφη. Τριάντα γυναίκες κλήθηκαν να μυρίσουν ένα βρέφος ηλικίας δύο ημερών.15 είχαν πρόσφατα δικά τους παιδιά και οι υπόλοιπες 15 δεν είχαν γεννήσει ποτέ. Οι εγκεφαλικές σαρώσεις έδειξαν σχεδόν πανομοιότυπα αποτελέσματα σε όλες τις γυναίκες: «η μυρωδιά ενός νεογέννητου μωρού προκάλεσε παρόμοια αντίδραση και στις 30».
Τα μωρά είναι κυριολεκτικά σαν τα ναρκωτικά στις γυναίκες.
Και οι θείες δεν αποτελούν εξαίρεση.
Οι θείες επιλέγουν να γαλουχήσουν/αναθρέψουν τα ανίψια τους παρόλο που δεν υπάρχει βιολογική ή νομική απαίτηση. Επιλέγουν να αγαπούν και να επενδύουν και να δίνουν χωρίς γονική υποχρέωση. Μερικές φορές μια θεία είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ένα παιδί.
Οι θείες είναι φίλες, άτομα εμπιστοσύνης, σύμμαχοι στην περιπέτεια, οι κατάλληλοι σύμβουλοι και οι πιο επιεικείς ενήλικες. Μερικές φορές γεμίζουν τα κενά όπου οι περισσότεροι γονείς απλά δεν μπορούν να χωρέσουν. Και αυτό είναι φοβερό.
Και τώρα ως μαμά που χρειάζεται τα δικά της διαλείμματα καμιά φορά, μπορώ να καταλάβω καλύτερα και να εκτιμήσω περισσότερο το ρόλο που παίζει μια καλή θεία στη ζωή ενός παιδιού. Μπορώ ευτυχώς να παραδώσω τον γιο μου στην αδελφή μου με κλειστά τα μάτια. Μιας και γνωρίζω από πρώτο χέρι την απεριόριστη αγάπη και φροντίδα που θα του προσφέρει. Γνωρίζω πως δεν θα χειριστεί τα πάντα με τον δικό μου τρόπο, δεν θα είναι γονέας σαν εμένα, αλλά ξέρω ότι θα κάνει το καλύτερο που μπορεί για το παιδί. Γιατί είναι η θεία του!