Μάνα και όχι μανούλα. -Thisisus.gr

Έχω απέναντι μου στην βιβλιοθήκη αγέρωχη την «Μάνα» του Γκόργκι και είναι αυτή που μου δίνει το θάρρος να γράψω ένα κείμενο που ξέρω από πριν ότι θα διχάσει.

Όταν έγινα μαμά ήταν πολλοί οι φίλοι που μου είπαν… «Κανόνισε τώρα να γίνεις και συ, μια από τις μανούλες του facebook.» Τότε δεν καταλάβαινα τι ακριβώς έχει πλέον συνδεθεί με την λέξη μανούλα. Τώρα όμως ξέρω.

Καταρχάς να πω ότι καταλαβαίνω πολύ καλά ότι όσοι και όσες χρησιμοποιούν την λέξη μανούλα θέλουν σίγουρα να δηλώσουν κάτι όμορφο. Θέλουν μέσα από αυτό να δείξουν την φροντίδα και την στοργή που συνεπάγεται η λέξη μαμά. Μέχρι εδώ τα καταλαβαίνω όλα. Πάμε τώρα να το δούμε μέσα από τα δικά μου μάτια.

Ξεκινάμε με την λέξη αυτή καθαυτή που είναι υποκοριστικό. Και όπως όλα τα υποκοριστικά θέλει να μας δείξει κάτι μικρό. Η ελληνική γλώσσα είναι εξαιρετικά πλούσια ώστε να επιτρέπει να εκφράζονται όλες οι αποχρώσεις των νοημάτων. Έτσι λοιπόν όταν λέμε μανούλα εννοούμε κάτι γλυκό μα και μικρό συγχρόνως. Εγώ λοιπόν θέλω μια μαμά να μην είναι μανούλα, μιας και η λέξη μαμά και μάνα κρύβουν από μόνες τους όλη την αγάπη και την φροντίδα που υπάρχουν. Θέλω μια μαμά να είναι Μάνα με Μ κεφαλαίο. Να είναι δυναμική και πρότυπο για το παιδί της. Να καθοδηγεί και να δείχνει τον δρόμο. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι πατεράδες και όχι οι πατερούληδες!

Μανούλα

Πάμε τώρα στον λόγο που η λέξη «Μανούλα» έχει στιγματιστεί στην δική μου συνείδηση.

«Μανούλες sos…» «Μανούλες βοήθεια» Ξεκινάνε άπειρες αναρτήσεις στο facebook… και πολλές από αυτές καταλήγουν να ζητούν βοήθεια μέσω των σόσιαλ για θέματα που μόνο ένας ειδικός μπορεί να απαντήσει. Αν το παιδί είναι άρρωστο πρέπει να το δει ένας παιδίατρος. Αν το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες πρέπει να πάει σε κάποιον ειδικό. Αν το παιδί έχει πραγματικό πρόβλημα με τον ύπνο ή την διατροφή του η επιλογή του κατάλληλου ειδικού είναι η σωστή λύση. Οι άλλες μανούλες δεν είναι αυτές που θα μας δώσουν την σωστή απάντηση.

«Μανούλες θέλω την γνώμη σας» κλασσική αρχή εκφώνησης σε σελίδες και σάιτ που είναι φτιαγμένα για γονείς. Γονείς. Το ξαναλέω… γονείς και όχι μόνο μανούλες. Μανούλες και πατερούληδες δηλαδή ή μανάδες και πατεράδες αν προτιμάτε. Φαινομενικά μπορεί να φαίνεται πολύ αθώο αλλά επειδή όπως είπαμε χρησιμοποιούμε την πολύτιμη μας γλώσσα για να εκφράσουμε αυτό που νιώθουμε, δεν είναι τελικά και τόσο αθώο. Οι μανούλες δεν έχουν την αποκλειστικότητα στην ανατροφή του παιδιού και δεν θα έπρεπε και να την έχουν. Το παιδί έχει δυο γονείς που πρέπει να ασχολούνται και οι δύο με την ανατροφή του. Οι μανούλες λοιπόν που απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο σε άλλες μανούλες υποσυνείδητα έστω, με τον τρόπο τους, εξαφανίζουν από το πεδίο, τους εξίσου με εκείνες σημαντικούς μπαμπάδες.

Μια λέξη από μόνη της σίγουρα δεν κάνει την διαφορά αλλά πολλές φορές οι λέξεις που επιλέγουμε αποτελούν ηχηρά μηνύματα.

Ας κάνουμε από σήμερα λοιπόν την αρχή και ας γίνουμε από μανούλες υπέροχες ζεστές και στοργικές Μανάδες.

Σοφία