γράφει η Μαρίνα Φραγκεσκίδου
Μια ιστορία για κάθε μάνα καρδιάς…
Παλεύει η άλλη να κάνει παιδί και έχει πάρα δίπλα την “κυρία” να γκρινιάζει ότι έπιασε με τη μία τη μικρή Ελενίτσα της. «Μια φορά Βαρβάρα μου, μια φορά το κάναμε με τον Κωστή και κοίτα τι κάναμε», λέει με έμφαση σε κάθε λέξη, η κυρία, δείχνοντας παράλληλα με το δάχτυλο την κοράκλα της. Λες και πρόκειται για έπαθλο. Του έβαλε τα δυο του πόδια σε ένα παπούτσι του Κωστή και την παντρεύτηκε. Μην κοιτάτε τώρα που ο Κωστής γυρνάει από κανάτα σε κανάτα. Έμαθε και παίρνει τις προφυλάξεις του. «Α, όλα κι όλα, εμένα αυτό που με νοιάζει είναι να είναι σωστός οικογενειάρχης», ισχυρίζεται η κυρά του. «Να φέρνει λεφτά στο σπίτι και να φέρεται εντάξει στην Ελενίτσα και σε μένα. Παράπονο δεν έχω… τα λεφτά που φέρνει μας καλύπτουν!»
Που πας κυρά μου με τέτοια μυαλά; Και μπουκώνει τη μικρή Ελενίντσα μπισκοτάκια, κρουασανάκια και λοιπά ζαχαρωτά για να μην γκρινιάζει. Όταν φτάσει 100 κιλά άτε μετά να το συνεφέρει το παιδί. «Τίποτα δεν παθαίνει το παιδί», ισχυρίζεται. «Είναι στην ανάπτυξη». Το 8 μηνών παιδί στην ανάπτυξη. Άχνα δεν βγάζεις εσύ, μα μέσα σου σκας. Δικό της παιδί είναι ότι θέλει κάνει.
Παραδίπλα στην παιδική χαρά βλέπεις μια τρυφερή μανούλα να κάθεται στην κούνια με την κόρη της. Μαζί. Η μικρή πρέπει να ‘ναι 2-3 χρονών. Όλο χαμόγελα είναι και αγκαλιές. Υπέροχη εικόνα. Για μια στιγμή ζηλεύεις αυτή την σχέση. Και εσύ το θες. Απλά μέσα στο άγχος και τον πανικό να τα προλάβεις όλα συνήθως κόβεις από τις ζουζουνιές και τις αγκαλιές.
«Μαμά κοίτα που ανέβηκα», φωνάζει η κόρη σου και γυρνάς αμέσως προς το μέρος της. Την κοιτάς στην άκρη της τσουλήθρας και χαμογελάς. Σε κοιτάει και αυτή και μετά ξαναγυρνάει στο παιχνίδι. Η «τρυφερή» μανούλα έρχεται προς το μέρος σου. Ανεβαίνει και το δικό της παιδί στην τσουλήθρα και στέκεστε δίπλα δίπλα.
«Πόσο είναι η μικρή;» τη ρωτάς.
«Θα κλείσει τα τρία», απαντάει αυτή πάντα με χαμόγελο.
«Της έχετε αδυναμία ε;» ρωτάς πιο πολύ για επιβεβαίωση παρά από περιέργεια.
«Δέκα χρόνια έψαχνα μέχρι να τη βρω», σου απαντάει η γυναίκα με έναν πολύ φυσικό τρόπο.
«Τι εννοείται;» Συνεχίζεις εκεί εσύ, ατάραχη, να τα μάθεις όλα.
«Ήμασταν σε λίστα αναμονής με τον άντρα μου. Προσπαθήσαμε πολύ οι δυο μας για παιδί και δεν τα καταφέραμε ποτέ. Όταν είδα πρώτη φορά την Αννούλα την ερωτεύτηκα. Ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι αυτό θα είναι το παιδί μου. Ξέρετε πως πάνε αυτά στην Ελλάδα, γραφειοκρατίες, κωλυσιεργίες, αναμονή στην αναμονή τελικά όμως τα κατάφερα. Είμαστε μαζί εδώ και ένα χρόνο!»
«Πραγματικά εκπλήσσομαι! Μπράβο σας», λες και εσύ με αληθινό θαυμασμό προς το άτομο της.
«Έφερε χρώμα στη ζωή μας, φως. Τα κάνει όλα μπάχαλο στο σπίτι αλλά χαλάλι της. Χωρίς αυτήν τίποτα δεν θα είχε νόημα.»
Και κάπου εκεί η μικρή Αννούλα, τραβάει την μαμά της από το χέρι να πάνε στην τραμπάλα. Η γνώριμη δική σου παιδική φωνούλα, σε φωνάζει. Γυρνάς τη βλέπεις και πάλι και της χαμογελάς. Αυτή τη φορά όχι επειδή πρέπει, μα μέσα από την καρδιά σου. Η ανατροφή των παιδιών είναι το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο. Για κάποιους ανθρώπους όμως η απόκτηση παιδιών είναι ακόμα πιο δύσκολο από αυτό. Ας το σεβαστούμε λίγο όλο αυτό. Κι ας υποκλιθούμε προς το μεγαλείο της ψυχής τους. Γιατί μπαίνουν στο παιχνίδι της ανατροφής παιδιών με όλο τους το είναι. Κι αυτές οι μανούλες της καρδιάς καμιά φορά βάζουν τα γυαλιά σε όλες τις υπόλοιπες μανούλες. Γιατί μάνα δεν γίνεσαι απαραίτητα μόλις βγάλεις ένα παιδί απο τα σπλάχνα σου. Ενίοτε, γίνεσαι οταν γεννάς απο την καρδιά σου.
διαβάστε επίσης:
Μάνα και όχι μανούλα. -Thisisus.gr
Η κόρη που έγινε μάνα -Thisisus.gr
Όταν γίνεις μάνα θα καταλάβεις… και κατάλαβα – Thisisus.gr
Το άγχος της μητρότητας -Thisisus.gr
Αθλήτρια / μητέρα θηλάζει το παιδί της στο ημίχρονο! – Thisisus.gr
Η λίστα της μαμάς έχει αρχή και τέλος – Thisisus.gr
«Γράψτε Σβήστε» ένα υπέροχο παιχνίδι της Θεοδώρας Κατσιφή-Thisisus.gr
Οι φίλοι της μετά παιδιών εποχής – Thisisus.gr
