Ένας παππούς αφηγείται τη ζωή μεγαλώνοντας το εγγόνι του…
Μία από τις πλέον δύσκολες υποχρεώσεις για έναν άντρα είναι η φροντίδα ενός βρέφους. Και το λέω τώρα γιατί όταν έγινα πατέρας δεν είχα ασχοληθεί καθόλου με αυτό το κομμάτι. Βλέπεις, μόλις στα 19 μου απέκτησα το πρώτο μου παιδί και όπως ήταν αναμενόμενο η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Σε αυτό τον αγώνα μαζί με τη γυναίκα μου ξεκαθαρίσαμε τις θέσεις μας: εγώ στη δουλειά και εσύ στα παιδιά. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε ότι αποκτήσαμε το αποκτήσαμε με τον ιδρώτα μας γι’ αυτό και είναι πιο γλυκό. Κρίνοντας σήμερα με πιο καθαρό μυαλό, λάθη έγιναν πολλά αλλά ευτυχώς ανώδυνα για την οικογένεια. Δόξα το Θεό πετύχαμε περισσότερα από αυτά που ελπίζαμε. Αυτό που μετράει περισσότερο για έναν γονιό είναι να δει τα παιδιά του ευτυχισμένα. Τα χρόνια πέρασαν, τα παιδιά μεγάλωσαν και να ‘μαστε σήμερα εδώ να καλούμαστε να μεγαλώσουμε τα εγγόνια μας. Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι καλούμαι, εγώ προσωπικά, να φροντίζω το παιδί της κόρης μου, μιας και όλοι οι υπόλοιποι δουλεύουν. Καταναγκαστικά λοιπόν και όχι από επιλογή, έπρεπε να το ζήσω κι αυτό. Να μεγαλώσω το εγγόνι μου.
Μια νέα περιπέτεια ξεκινά
Στην αρχή μου έμοιαζε ακατόρθωτο. Εγώ; Μόνος με ένα παιδί; Πως; Τεράστιος αγώνας. Να μην πνιγεί με το γάλα, να καταφέρω να του αλλάξω την πάνα χωρίς να γίνουμε και οι δυο χάλια, γιατί κλαίει συνέχεια, τι πρέπει να κάνω, τι να χρειάζεται το παιδί… Τα μάτια εικοσιτέσσερα πάνω του συνέχεια. Μέρα με τη μέρα ο αγώνας έγινε χαρά και μου έφερε την ικανοποίηση, που ολοκλήρωσα κι αυτόν τον άθλο. Έμαθα, συντονιστήκαμε και η ευτυχία απερίγραπτη. Είναι φορές που ενώ κοιμάται τον ξυπνάω για να έχω παρέα. Μία του κίνηση, μια γκριμάτσα, ένα χαμόγελο ο κόσμος όλος. Πρώτη φορά τα βλέπω όλα αυτά που συμβαίνουν «πρώτη φορά».
Σήμερα υπάρχουν άντρες που μεγαλώνουν μόνοι τους τα παιδιά τους. Και δεν ξέρω πως θα ακουστεί αλλά δεν είναι ο ρόλος μας αυτός. Δεν είναι «μέσα» μας. Μαθαίνεται όμως σιγά σιγά. Φτάνει να το θελήσεις. Σε όλους αυτούς τους άντρες λοιπόν αξίζει ένα μεγάλο «Εύγε». Και όλοι εσείς οι πατεράδες άντε να βοηθήσετε τις γυναίκες σας όσο μπορείτε. Γιατί καθένας μας έχει να δώσει λίγα και να λάβει πολλά από το μεγάλωμα των παιδιών.
Γράφει ο Αντρέας Φραγκεσκίδης, ο παππούς της καρδιάς μας.
Αν σας άρεσε μπορείτε να δείτε και την πλευρά της γιαγιάς εδώ
διαβάστε επίσης:
“Μεγαλώνοντας μέσα στην ελληνική οικογένεια” -Thisisus.gr
Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου –Thisisus.gr
Το παπάκι μου, ο δικός μου, κατάδικός μου παπάς… – Thisisus.gr
Μεγαλώνοντας παιδιά βήμα βήμα Πολύτιμα βιβλία για γονείς -Thisisus.gr
Τι μου αρέσει να Κάνω μαζί με τον Μπαμπά μου –Thisisus.gr
Η μαμά μου κλαίει… -Thisisus.gr
Το παιδί μου ΔΕΝ τρώει -Thisisus.gr
Το δικό μου καλομαθημένο, το αγαπώ – Thisisus.gr
