Παππουδογιαγιάδες. Αυτή η μάστιγα της ελληνικής οικογένειας..και τονίζω το ελληνικής γιατί έχουμε και μια παραπανίσια υπερβολή ρε παιδάκι μου και μια μόνιμη πίεση για όλα!
Αλλά για να μην σας μπερδέψω θα το πιάσω από την αρχή το κουβάρι. Είσαι μπακούρι και σε πρήζει η γιαγιά και ο παππούς να παντρευτείς μην τυχόν και δεν προλάβουν να δουν δισέγγονο. Μοιραία θα σε πρήξει και η μαμά με τον μπαμπά για τον ίδιο λόγο (αυτό των εγγονιών) και για να μην μείνεις στο ράφι. Αρχίζεις να στρεσάρεσαι κάπως και σκέφτεσαι μωρέ λες; Έπειτα βρίσκεις έναν άνθρωπο να συμπορευτείς και αρχίζουν οι επικές ατάκες… «άντε δυο χρόνια είστε μαζί τι περιμένετε για να παντρευτείτε;» «Στο τέλος θα πεθάνουμε και εγγόνια δεν θα δούμε»..ή το εξίσου πετυχημένο, «τώρα να τον πάρεις που είστε στα μέλια στην πενταετία βγαίνουν τα προβλήματα». Ε, βέβαια δεν μας πειράζει να έχουμε προβλήματα αρκεί να έχει μπει η κουλούρα και να είναι βολεμένο το παιδί μας. Και φτάνει η στιγμή που παντρεύεσαι και λες επιτέλους θα ηρεμήσω!
Είναι η παντρειά η λύση;
Όμως όχι έχει και καλύτερα. Από την επόμενη μέρα αρχίζει το πρήξιμο. «Άντε να κάνετε και ένα παιδάκι τώρα.» Και περνάνε οι μέρες και σε ρωτάνε κάθε τρεις και λίγο αν είσαι έγκυος. Και σε κοιτάνε στα χέρια στα Κυριακάτικα τραπέζια. Πόσα κοψίδια θα τσιμπήσεις μην τυχόν είσαι ήδη σε ενδιαφέρουσα και δεν τους το λες. Σου λέει για να τρώει αυτή σαν την μποθρόνα και ο άλλος να είναι μαζεμένος μάλλον κάτι μας κρύβουν. Και τελικά μένεις έγκυος! Χαρά, πανηγύρι, κεράσματα, ένας πανικός! Φυσικά δεν τελειώνει το πρήξιμο, αντιθέτως, ξεκινάει νέος δυναμικός γύρος! Μην σηκώνεις βάρος, φάε ψάρι για το παιδί, πιες χυμούς, περπάτα, μην κουράζεσαι, μην βάλεις σκούπα, ντύσου καλά, μην βγεις στον ήλιο, μην βγεις και στη βροχή, γενικά μην βγεις αδερφέ πέσε σε ένα κρεβάτι και απλά περίμενε.
Το νέο μωρό
Και έρχεται το μωρό αλλά και εκεί έχεις τις σειρήνες από πάνω σου. Συμβουλές της γιαγιάς άπειρες! Ντύσε καλά το παιδί, μην βγαίνετε έξω πρέπει να σαραντήσετε πρώτα, να πάρετε ευχουλα αλλιώς θα στείλουν κατάρες ακόμα και οι φαραώ…αλλά τα φιλιά που δίνουν οι παππούδες μέσα στο σάλιο και τα άπειρα μικρόβια που σέρνουν είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Ή το θεικότατο που τρυπώνουν στη χουφτίτσα του βρέφους χαρτονομίσματα λες και σπρώχνουν ναρκωτικά στην ομόνοια δεν μας ενοχλεί καθόλου!
Μετά αρχίζουν τα καλά με τον θηλασμό, που αν κάνεις το λάθος να θηλάσεις το παιδί σου παραπάνω από τα προβλεπόμενα σε ετοιμάζουν για δημόσιο λιθοβολισμό προκειμένου να παραδειγματιστούν οι επόμενες. Γραφικές οι ατάκες τύπου «εσύ θα τον θηλάζεις μέχρι να πάει φαντάρος»..ή «είσαι μεγάλο παιδί πια πρέπει να σταματήσεις κάποια στιγμή.» Και εξηγείς και ξαναεξηγείς, είτε ήρεμα είτε με φωνές ότι ο φυσικός αποθηλασμός είναι ότι καλύτερο για το παιδί αφού στην ουσία μόνο του επιλέγει πότε θα γίνει η διακοπή αλλά όχι, δεν μας κάνει, γιατί εμείς οι γονείς του, δεν ξέρουμε.
Και το παιδάκι μεγαλώνει και αρχίζουν οι τροφές και τα σήμαντρα του πολέμου μαζί. Ρυζάλευρο να δίνεις… μα, ο παιδίατρος μου το απαγόρευσε… «έλα καημένη εσείς που φάγατε τι πάθατε;» Αρρώστησε το παιδί; «Να το τρίψεις με βιξ και οινόπνευμα στην κοιλιά και θα γιάνει αμέσως.» Έβηξε; Αντιβίωση κατευθείαν να ξορκίσουμε το κακό. Οι γιατροί δεν ξέρουν. Έχουμε τους γκουρού στο σπίτι μας μην ανησυχείτε!
Δεύτερο παιδί
Φυσικά, έχει αρχίσει το πρήξιμο για το δεύτερο παιδί. Τιιιιι… μόνο του θα μείνει να μην έχει παρέα;
Και πάει το παιδάκι παιδικό σταθμό και κλαίει. Λογικό θα σκεφτούν οι λογικοί. Παράλογο τα παππούδια! Άστο μέσα και φύγε σου λένε, θα μάθει. Τι θα μάθει ρε παιδιά, την εγκατάλειψη; Εεεε και πως θα γίνει ολόκληρο παιδί και είναι κολλημένο επάνω σου..μμμμ μαλιστα! Τριών χρονών παιδί νομίζω επάνω μου είναι φυσιολογικό να είναι κολλημένο.
Για να μην σχολιάσω για τα γλυκά σε ποσότητες ζαχαροπλαστείου ή τις σοκολάτες, που όσο εσύ λες όχι απαγορεύονται τόσο οι παππουδογιαγιάδες τα σπρώχνουν με το τσουβαλι. Έλα μωρέ μια σοκολάτα δεν θα κάνει κακό. Τι και αν δεν μεταβολίζουν τα παιδιά την ζάχαρη με αποτέλεσμα να κάνουν σαν παλαβά. Και προσπαθείς να μαζέψεις το παιδί από τον πολυέλαιο και σου λένε ταλιμπάν είναι δεν στέκεται πουθενά.
Ή που φτάνει το παιδί 6-7 χρονών και επιμένουν να το ταΐζουν! Άκουσον άκουσον! Αφήστε το παιδάκι να φάει μόνο του, ξέρει να χρησιμοποιεί το πιρούνι. Και σε κοιτάνε οι παππουδογιαγιάδες με το βλέμμα που βγάζει κεραυνό και αστραποβρόντι ταυτόχρονα! Και λέει το δόλιο το παιδί δεν θέλω άλλο χόρτασα…Χαχαχαχαχα αθώο μου πλάσμα κυριολεκτικά και μεταφορικά! Χόρτασες; Έλα μια για την μαμά, μία για τον μπαμπά και φτάνει να λέει η γιαγιά για τα πεμπτοξάδερφα της θείας Γίτσας. Και το παιδί να κάνει εμετό από το μπούκωμα και η γιαγιά να λέει ότι είναι… άρρωστο.
Δεν τελειώνει ποτέ
Άσε δε το σχολείο. Τόλμησε παιδί να σπρώξει το δικό μας το εγγόνι εεεεεε θα το φάει η μαύρη τρύπα το μούλικο. Και αρχίζει η κατήχηση στον εγγονό.. «αν σε χτυπάνε θα χτυπάς και συ γιατί είσαι άντρας και ο πιο δυνατός.» Άκου καλέ μου παππού… το εγγόνι σου δεν είναι το πιο δυνατό και το ότι είναι αγοράκι (όχι άντρας) δεν το κάνει να περνάει στο απυρόβλητο ούτε έχει εξουσία λόγω γενετικής.
Και υπάρχουν τόσα πολλά ακόμα να πω και μαζί μου και όλοι εσείς που σίγουρα ένα 95% αυτών που γράφω τα βιώσατε ή βιώνετε στο σπίτι σας.
Σας αγαπάμε αφού
Επειδή όμως το διακωμώδησα πολύ για να μην βγουν και μαχαίρια και σφαχτούν οικογένειες θα πω κάτι πολύ πολύ σοβαρά γι αυτό ακούστε καλά αγαπημένοι μας παππουδογιαγιάδες! Όλοι σας αγαπούν και όλοι σας χρειάζονται. Όμως βάλτε νερό στο κρασί σας, βγάλτε τις παρωπίδες και ακούστε τους νέους γονείς!
Ο κόσμος προχωράει και κάποια πράγματα αλλάζουν. Προσπαθούμε κι εμείς όπως κι εσείς όταν γίνατε γονείς για το καλύτερο σχετικά με τα παιδιά μας. Συχνά λέω στους παππουδογιαγιάδες της δικής μου οικογένειας ότι μοιάζουμε με τα τρένα. Το δικό σας τρένο πέρασε, τώρα ήρθε το δικό μας με εμάς μηχανοδηγούς! Ορίζουμε λοιπόν την διαδρομή μας κάνοντας τα λάθη μας αλλά και τα σωστά μας, και είστε ευπρόσδεκτοι για επιβάτες!
Γράφει για το thisisus η Βάσια Ζούκα
Δείτε επίσης
Ένα γράμμα απο γονείς προς γονείς, “It’s ok”
Η ζωή με δυο παιδιά ή αλλιώς “ένα ίσον κανένα”
