Πώς να μάθετε στα παιδιά σας να μοιράζονται – Thisisus.gr

“Όσο πιο πολλά μοιραζόμαστε, τόσο πιο πολλά έχουμε”
Leonard Nimoy

Μοιραζόμαστε τη γη με ανθρώπους και άλλα είδη. H “μοιρασιά” είναι ένα μάθημα ζωής, ζωτικής σημασίας, που πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας. Είναι καθήκον μας να περάσουμε στα παιδιά μας αξίες όπως η συνεργασία και η μοιρασιά από την παιδική ηλικία. Χωρίς να τα αναγκάζουμε. Πως θα το κάνουμε; Μα με τη δική μας συμπεριφορά. Άλλωστε τα παιδιά είναι καλύτερα στο να μιμούνται συμπεριφορές κι όχι στο να ακούνε.

Τα παιδιά είναι κτητικά προς τα ρούχα, παιχνίδια, φαγητό ακόμη και προς τους γονείς. Συνήθως όταν γεννιέται ένα δεύτερο παιδί, τα πρωτότοκα παιδιά δεν επιθυμούν να μοιράζονται τους γονείς τους με τα αδέλφια τους. Τι μπορείτε να κάνετε; Διδάξτε με παραδείγματα τα οφέλη του μοιράσματος μέσω παραμυθιών και παραδειγμάτων. Μοιραστείτε με τα παιδιά τις σκέψεις σας, ενθαρρύνετέ τα να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, να παίζουν με παιχνίδια κοινής χρήσης κ.λπ. Εάν δεν βλέπετε καμιά διαφορά και το “πρόβλημα” επιμένει ζητήστε βοήθεια από το σχολείο, τους εκπαιδευτικούς ή κάποιον ειδικό (παιδοψυχολόγο).

Τα οφέλη των βιβλίων και της αφήγησης είναι πολλά. Στο συγκεκριμένο θέμα της μοιρασιάς και της συνεργασίας το διάβασμα και η αφήγηση αποτελούν τον πιο άμεσο τρόπο επικοινωνίας με το παιδί. Η αφήγηση ιστοριών, συγκεκριμένα, θα τα βοηθήσει να φανταστούν τους χαρακτήρες και να ενισχύσουν την επινοητικότητα και τις δεξιότητες ακρόασης.

Μπορείτε αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε και τις πιο κάτω συναρπαστικές ιστορίες:

Ο ιερέας και το κορίτσι

Μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσι, η Τάνια, και ένας ιερέας. Οι δυο τους επισκέφτηκαν μια μικρή πόλη. Οι άνθρωποι αυτής της πόλης ήταν εριστικοί και θυμωμένοι. Όταν τους πλησίασαν και ζήτησαν απο τον ιερέα κάποιες συμβουλές αυτός τους είπε να μείνουν μαζί για πάντα. Στη συνέχεια η Τάνια με τον ιερέα έφτασαν σε ένα άλλο χωριό, όπου εκεί οι άνθρωποι ήταν ακριβώς το αντίθετο. Είχαν αγάπη μεταξύ τους, φρόντιζαν ο ένας τον άλλον και ήταν απόλυτα συνεργάσιμοι. Ο ιερέας τους ευλόγησε και τους συμβούλεψε να εγκαταλείψουν την πόλη τους και να μετακομίσουν στις γύρω περιοχές. Έκπληκτη η Τάνια ρώτησε τον ιερέα γιατί έδωσε μια τόσο διαφορετική συμβουλή σε αυτούς και ο ιερέας απάντησε: “Ο Βούδας έχει πει: Χιλιάδες κεριά μπορούν να φωτίζονται από ένα μόνο κερί και η ζωή του κεριού δεν θα μικρύνει. Η ευτυχία ποτέ δεν μειώνεται, όταν μοιράζεται” και συνέχισε : “και μόνο οι ευτυχισμένοι άνθρωποι μπορούν να μοιραστούν την ευτυχία, κανένας άλλος“.

Ο άπληστος Πρίγκιπας

Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε ακούσει αυτήν την ιστορία. Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένας πρίγκιπας που πάντα είχε όποιο παιχνίδι ζητούσε, αλλά ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένος. Απαιτούσε ακόμη και τα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας να μοιράζονται τα παιχνίδια τους μαζί του. Κάποτε ήρθε ένας παιχνιδοποιός στο παλάτι και του υποσχέθηκε να εφεύρει υπέροχα παιχνίδια γι’ αυτόν, μάλιστα του είπε πως θα του φτιάχνει ένα νέο παιχνίδι κάθε μέρα. Ο πρίγκιπας ήταν πολύ ενθουσιασμένος και ο παιχνιδοποιός του τον έβαλε να υποσχεθεί ότι θα παίζει καθημερινά με το κάθε παιχνίδι που θα του έφτιαχνε. Εκείνος δέχτηκε αμέσως. Τις πρώτες εβδομάδες, ο πρίγκιπας ήταν εξαιρετικά χαρούμενος καθώς είχε ένα νέο παιχνίδι κάθε μέρα και έπαιζε τόσο με αυτό όσο και με τα παλαιότερα. Αφού πέρασαν όμως μερικοί μήνες, η συλλογή παιχνιδιών αυξήθηκε ραγδαία και πια είχε τόσα πολλά παιχνίδια για να παίζει που δεν προλάβαινε. Τώρα είχε λιγότερο χρόνο για να κοιμηθεί, να φάει, να μιλήσει, να κάνει μπάνιο, να παίξει έξω στον κήπο. Στην πραγματικότητα, δεν έφτανε ο χρόνος για να παίξει με όλα του τα παιχνίδια κι αυτό θύμωνε πολύ τον παιχνιδοποιό. Μια μέρα, ο πρίγκιπας είδε μερικά φτωχά παιδιά να παίζουν ευτυχισμένα με τα παιχνίδια τους. Τα κάλεσε στο παλάτι και αποφάσισε να μοιραστεί τα παιχνίδια του μαζί τους, τους ζήτησε ακόμη και να διαλέξουν απο ένα παιχνίδι και τους το χάρισε. Τα παιδιά ήταν πολύ ευχαριστημένα το ίδιο και ο πρίγκιπας. Τώρα πια απολάμβανε τα λιγότερα παιχνίδια του, ενώ μπορούσε να επικεντρωθεί και σε άλλα πράγματα.

Ηθικό δίδαγμα των ιστοριών: Η ευτυχία δεν είναι στα πόσα έχεις αλλά στα πόσα μοιράζεσαι. Βγάζουμε τα προς το ζην από αυτά που παίρνουμε. Ζούμε από αυτά που δίνουμε“- Norman Mac Ewan.

Πηγή