“Σε θαυμάζω” της είπα.
“Εμένα;” ρωτάει η φίλη μου γεμάτη απορία.
“Ναι εσένα” απαντώ χωρίς δισταγμό.
Ξέρετε θαυμάζω πολλές μητέρες εκεί έξω και νιώθω τόσο περήφανη γι’ αυτές κι απορώ που οι ίδιες δεν βλέπουν το μεγαλείο της παρουσίας τους.
Από την ώρα που μια γυναίκα φέρνει στον κόσμο ένα παιδί αλλάζει ολόκληρος ο κόσμος κι οι προτεραιότητές της. Κι είναι για μένα αξιοθαύμαστος ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάθε νέα πρόκληση.
Σε θαυμάζω λοιπόν εσένα κι εσένα και την άλλην, γιατί:
- Μπορείς και κουμαντάρεις ένα ολόκληρο σπίτι , με βοήθεια ή χωρίς.
- Έχεις καθημερινά φαγητό στο τραπέζι για σένα και την οικογένειά σου, είτε παίρνεις απέξω είτε σκίζεσαι και το μαγειρεύεις η ίδια.
- Φροντίζεις να έχετε όλοι καθαρά ρούχα, όσες στοίβες ασιδέρωτα κι αν περιμένουν στη γωνία.
- Συνεχίζεις να δουλεύεις για να μη λείψει τίποτα σε κανέναν.
- Προσπαθείς συνέχεια να βελτιώνεσαι σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα διαβάζοντας βιβλία αυτοβελτίωσης ή ανατρέχοντας σε κάποιον ειδικό.
- Κυνηγάς τα όνειρά σου και παλεύεις για ένα ακόμα πτυχίο, μια ακόμα πιστοποίηση, έναν ακόμα στόχο.
- Είσαι σε εγρήγορση να προλάβεις κάθε συμπεριφορά που μπορεί να προκαλέσει κάποιο ανεπιθύμητο γεγονός σε σένα ή στην οικογένειά σου.
- Χαμογελάς κι ας έμεινες με δυο πεντάευρα στο πορτοφόλι μέχρι τέλος του μήνα.
Ξέρω πως καμιά φορά τα βλέπεις όλα μαύρα.
Γνωρίζω καλά πως έρχονται βράδια που ξαπλώνεις δίπλα από το ταίρι σου και δεν αντέχεις ούτε την αναπνοή του.
Αντιλαμβάνομαι την επιθυμία να πνίξεις τον άντρα σου (ναι πάλι αυτόν) την ώρα που μασουλάει δίπλα σου στον καναπέ ένα μήλο.
Νιώθω την κούρασή σου με το που κοιμούνται επιτέλους τα παιδιά.
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ.
Κι εγώ τα ίδια βιώνω και τα ίδια νιώθω. Όπως νιώθω και άχρηστη, ανεπαρκής και κακιά μητέρα. Επειδή δεν πρόλαβα να μαγειρέψω, να σιδερώσω εκείνο το πουκάμισο, να αλλάξω σεντόνια, να ταίσω εκείνα τα φασολάκια στα παιδιά μου, να στείλω στην ώρα του ένα report… Υπάρχουν κι αυτές οι μέρες.
Υπάρχουν όμως και όλες οι υπόλοιπες. Που ξυπνάω από τις 6 το πρωί για να ετοιμάσω τα παιδιά για το σχολείο, το φαγητό του συζύγου, να βάλω σκούπα, να σιδερώσω, να καθαρίσω επιτέλους τη μούχλα απο το μπάνιο, να φτιάξω το αγαπημένο κέικ της οικογένειας, να , να , να….
Και γ’ αυτό μου αξίζει κι ένας καφές με φίλες, να δω την αγαπημένη μου σειρά, να διαβάσω ένα βιβλίο, να ακούσω μουσική, να μοιραστώ στιγμές ευτυχίας με τη μοναχικότητά μου.
Κι εσύ αξίζεις. Για όλα τα υπέροχα πράγματα που κάνεις και για όλα τα υπέροχα πράγματα που είσαι.
Δέξου λοιπόν τον σεβασμό και την αγάπη μου,
Μαρίνα.