γράφει η Μαρίνα Φραγκεσκίδου
Έχετε αναρωτηθεί και εσείς πως μοιάζει ο κόσμος που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας;
Τις προάλλες η μικρή μου κόρη δεν μπορούσε να κοιμηθεί και έκλαιγε, γιατί θυμήθηκε ότι κάπου στον κόσμο γίνεται πόλεμος και πεθαίνουν παιδάκια. Επίσης, ένα παιδάκι στην παιδική χαρά την ενημέρωσε ότι κυκλοφορούν κάποιοι «μεγάλοι» όπου αρπάζουν παιδιά κλείνοντας τους το στόμα με δηλητήριο για να μη φωνάξουν βοήθεια. Και μετά εκείνα τα παιδάκια τα πουλάνε σε κάποιους ξένους.
Ζήτησα πολλές φορές συγνώμη από τα παιδιά μου για τον κόσμο μας.
Για τον ανώμαλο που εκμεταλλεύεται παιδικές ψυχές.
Για τον άρρωστο που αγγίζει παιδικά σώματα.
Για τους πολιτικούς που σκέφτονται μόνο το βόλεμα τους και καθόλου την παιδεία των παιδιών.
Για τους ηγέτες που δοκιμάζουν εκρηκτικά και όπλα πάνω σε ξεχασμένες χώρες.
Για τους ανεγκέφαλους που παρκάρουν σε θέσεις ΑΜΕΑ.
Για τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια στους δρόμους.
Για τους ηλίθιους που επιμένουν να περνάνε με κόκκινο – κάθε πρωί – το φανάρι της γειτονιάς.
Για τις ψεύτικες ελπίδες που δίνουν οι άνθρωποι.
Για τα νεύρα που έχω όταν μου πάει στραβά η μέρα.
Και αυτά με αγκαλιάζουν κάθε φορά που γίνεται αυτή η κουβέντα και μου λένε «δεν πειράζει, εσύ προσπαθείς».
Προσπαθώ;
Προσπαθώ πως; Παρακολουθώντας τους πρόσφυγες, τους φυλακισμένους, τους προικισμένους, τους ανεπρόκοπους, τους επιστήμονες, τους κομπογιαννίτες, τους θρήσκους, τους αλλόθρησκους, και κάθε λογής δίποδο να κάνει τί; Να απομακρύνεται όλο και πιο πολύ από την ανθρώπινη φύση του. Επειδή πεινάει. Διψάει. Φοβάται. Ελπίζει. Εκμεταλλεύεται. Προκαλεί.
Νιώθω ανίκανη να αντιδράσω πια στο καθετί. Και σκέφτομαι. Τον Χίτλερ. Τη χούντα. Το πραξικόπημα. Τον κάθε κορονοϊό. Που επιμένει να εισχωρεί με μένος στις καρδιές των ανθρώπων ρουφώντας αγάπη και λογική. Γιατί ο άνθρωπος που ξέρει να αγαπά και να σκέφτεται θέλει το καλό όλων των παιδιών…
Λυπάμαι για τον κόσμο που θα σας παραδώσουμε. Και ελπίζω κάπως κάπου οι λίγοι να γίνουν πολλοί μπας και στρώσει η ανθρωπότητα πριν μας ρουφήξει όλους το σύμπαν. Γιατί τι είμαστε στην τελική; Μια πιτσιλιά στο ατελείωτο σύμπαν.
διαβάστε επίσης:
Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου –Thisisus.gr
Το παιδί μου ΔΕΝ τρώει -Thisisus.gr
Δωρεάν e-book “Με τη σκέψη μου αγκαλιάζω τον κόσμο” – “121 Παιδιά Ζωγραφίζουν και Γράφουν για τον κορονοϊό” -Thisisus.gr
Να πάω το παιδί μου σε παιδικό σταθμό; – Thisisus.gr
Πότε να ξεκινήσω να διαβάζω βιβλία στο παιδί μου; -Thisisus.gr
Το παιδί μου δεν κοιμάται… – Thisisus.gr
Τελικά κινδυνεύει από τη μάσκα το παιδί μου; – Thisisus.gr
Το παπάκι μου, ο δικός μου, κατάδικός μου παπάς… – Thisisus.gr
