“Tα αμέτρητα” Μία ιστορία για τα πολλά που αντέχουν στο χρόνο – Thisisus.gr

Για το Thisisus.gr γράφει η Καλομοίρα Θεοχάρη.

🔍 Ετυμολογία αμέτρητος < α- (στερητικό) + -μετρη- (< μετρώ) -τος

🗯 Προφορά ΔΦΑ : /aˈme.tɾi.tos/ αρσενικόΔΦΑ : /aˈme.tɾi.ti/ θηλυκόΔΦΑ : /aˈme.tɾi.to/ ουδέτερο➡ Επίθετο αμέτρητος, -η, -ο

1. που για διάφορους λόγους δεν μπορεί να καταμετρηθεί, ο μη μετρήσιμος ή μη αριθμήσιμος “ο ουρανός είχε αμέτρητα αστέρια”

2. (μεταφορικά) (για να δείξουμε εντυπωσιασμό ή υπερβολή) κάποιος που είναι μετρήσιμος αλλά, σχετικά, μεγάλος σε αριθμό “έχει αμέτρητα πουκάμισα!”

📍 Συνώνυμα = άπειρος

📍 Αντώνυμα = μετρήσιμος

Αυτά βρίσκεις όταν ψάχνεις στο διαδίκτυο για το επίθετο “αμέτρητος”… Τι γίνεται όμως σαν ψάχνεις ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ;; Τότε τα πράγματα φίλοι μου αλλάζουν εντελώς…

Αναμνήσεις με ανθρώπους που έχασα | η τρυφερότητα για τις αδελφές μου | τα ερωτευμένα βλέμματα με τον άντρα μου | μουσικές που παρασύρουν | βιβλία που λυτρώνουν | λέξεις που πονούν και γιατρεύουν | η αγωνία της μάνας | η άφατη αγάπη στα παιδιά μου | οι μυρωδιές της φύσης | χρώματα, ζωγραφική που γεμίζουν το μέσα σου | ταξίδια του νου και του σώματος
Θα μπορούσα να προσπαθώ για ώρες να βάλω σε καλούπι τις λέξεις για να σας εξηγήσω τι είναι τα αμέτρητα για εμένα!! Μία αναζήτηση που σας προ(σ)καλώ να δοκιμάσετε κι εσείς! Το ξέρω, μπορεί να μην είστε έτοιμοι· είναι δύσκολο να αφουγκραζόμαστε τον εαυτό μας πόσο μάλλον να επικοινωνούμε προς τα έξω τις πιο μύχιες σκέψεις μας!! Αξίζει όμως!!

Ήθελα πολύ καιρό να σας γράψω κάτι ΚΑΙ από εδώ μα η καθημερινότητα πολλές φορές μας παρασύρει και ξεχνάμε να σταματήσουμε για να πάρουμε ανάσα… Το βιβλίο που σας προτείνω σήμερα είναι αδιαμφισβήτητα η δική μου ανάσα από τότε που το έπιασα στα χέρια μου…

ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ

Συγγραφέας: Μαρία Αγγελίδου

Εικονογράφος: Βασίλης Σελιμάς

Προτεινόμενη ηλικία: 5+

Εκδόσεις: Ίκαρος

Έχετε και εσείς την περιέργεια να κοιτάτε μέσα από την κλειδαρότρυπα των εκδοτικών οίκων για να βλέπετε τι ετοιμάζουν στα “προσεχώς”;; (Αυτό το “και” που χρησιμοποίησα σημαίνει ότι εγώ την έχω!!) Όταν είδα πριν μήνες πως υπάρχει βιβλίο που συνυπογράφουν η μοναδική Μαρία Αγγελίδου και ο πάντα ευαίσθητος Βασίλης Σελιμάς σκέφθηκα πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην μας το πάρω! Όταν είδα δε ότι θα ονομαζόταν ΑΜΕΤΡΗΤΑ, κάτι σκίρτησε μέσα μου… “Τα αμέτρητα”, λοιπόν, έφθασαν κοντά μου και δεν χορταίνω να τα ξεφυλλίζω, να τα διαβάζω, να τα χαρίζω σαν νανούρισμα στα παιδιά μου!!

Ενα παραμυθένιο παραμύθι | Μία ιστορία για τα πολλά που αντέχουν στο χρόνο | Εικόνες που ταξιδεύουν | Συγκίνηση αυθεντική.

Έτσι, λίγο επιγραμματικά, λιτά και απέριττα, αυτό το βιβλίο θα μιλήσει μέσα σας και θα γίνει δικό σας με τρόπους ξεχωριστούς για τον καθέναν!!

Όταν το πρωτοδιάβασα, μη γελάσετε, μα το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν μια διαφημιστική καμπάνια – που by the way ψάχνοντας είδα πως ήταν του 2000 – για κάρτα γνωστής τράπεζας και το story είχε να κάνει με τις διακοπές ενός ζευγαριού και πόσο κόστιζαν όλα… Η διαφήμιση κατέληγε με το “25 χρόνια μαζί… Αξία ανεκτίμητη” Ε, λοιπόν, όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται να συνδέω ένα βιβλίο για παιδιά με κάτι τόσο πεζό, η αλήθεια είναι πως στα μάτια μου αυτή η σύνδεση είναι απολύτως δικαιολογημενη… Όπως στη διαφήμιση, έτσι και στο βιβλίο ξεκινάμε να απαριθμούμε μεγέθη και στο τέλος ανακαλύπτουμε (όχι, ΟΧΙ ανακαλύπτουμε), στο τέλος συνειδητοποιούμε ότι τα “πράγματα” που έχουν περισσότερη αξία δεν μετριούνται, δεν έχουμε ιδέα πως να τα “υπολογίσουμε”· είναι απλά ανεκτίμητα!!

“Σε μια χώρα κάποτε ζούσαν πολλοί κι ευτυχισμένοι άνθρωποι, μ’ όλα τους τα καλά. Είχαν σπίτια πέτρινα, είχαν περιβόλια πράσινα και δροσερά, είχαν βρύσες με γάργαρα νερά, είχαν κήπους με αγάλματα, καράβια με πανιά, ρούχα κεντημένα. Κι όλα τα μετρούσαν. Για να ξέρουν πόσα είχαν.”

– Γιατί τα μετρούσαν μαμά; (Κωνσταντίνα: 6,5 ετών)

Τι να απαντήσω δεν ήξερα… Αυτή η γενικόλογη και ταυτόχρονα τόσο συγκεκριμένη περιγραφή ως εκκίνηση της ιστορίας, μου έφερε θλίψη! Μη με παρεξηγείτε· η Μαρία Αγγελίδου δεξιοτεχνικά μας εισαγάγει στο θέμα, εγώ απλά εκείνη τη στιγμή αναρωτήθηκα γιατί έχουμε κάνει τη ζωή μας έτσι… Πώς έτσι; Μα φυσικά, τακτοποιημένη σε κουτάκια ~ μετρήσιμη. Τι σημασία έχει αν έχουμε δύο αμάξια ή ένα; Αν πηγαίνουμε κάθε καλοκαίρι διακοπές σε νησί; Αν τα παιδιά μας πήραν σε όλα τα μαθήματα Α’ στην πρόοδο του σχολείου; Γιατί ορίζουμε τη ζωή μας με σύνολα και αριθμούς;; Δε θα ήταν καλύτερα να αφεθούμε να νιώσουμε χρώματα, εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές…; Μόνο να υποψιαστώ, μπορώ, γιατί βάζουμε τον εαυτό μας σε καλούπια και δεν αφήνουμε την ποίηση της ζωής να μας παρασύρει!! Όταν κάτι είναι απλά μαθηματικά μπορούμε να το ελέγξουμε· σε αντίθετη περίπτωση οτιδήποτε μπορεί να μας πληγώσει, να μας κάνει τρωτούς!! Από φόβο, λοιπόν, να μην χάσουμε τα πολύτιμα τα μετατρέπουμε σε μετρήσιμα!!

Αγαθά VS συναισθημάτων

“Εκεί ζούσε κι ένα Κοριτσάκι μικρό, που το μεγάλωνε ο Παππούς του. […] Το Κοριτσάκι τον αγαπούσε πολύ τον Παππού του. Αυτός της έμαθε να περπατάει και να μετράει τα βήματα, να μιλάει και να μετράει τα λόγια, να κολυμπάει και να μετράει τις απλωτές. […] Της έδειχνε τα άστρα στον ουρανό και παρέα τους έβαζαν αριθμούς.” Και όσο μετρούσαν, οι μέρες κυλούσαν, κι όσο κυλούσαν οι μέρες το Κοριτσάκι με “Κ” κεφαλαίο μεγάλωνε και έμαθε πως υπάρχουν και τ’ Αμέτρητα!! Από τότε το έβαλε σκοπό να τα μετρήσει εκείνη… Και μέτρησε ΠΟΛΛΑΑΑΑ… Μέτρησε ξεχασμένα μπουφάν σε σχολεία, μπισκότα βρώμης, μυρμήγκια· ταξίδευε και μετρούσε· μετρούσε και ζούσε... Κι όσο τη βλέπουμε να τριγυρνά, χαιρόμαστε με το πάθος της για ζωή, τη δίψα για μάθηση, την αναζήτηση περιπέτειας και εν τέλει την ενηλικίωσή της… Μαζί με την ενηλικίωση, όμως, έρχεται και η ανάγκη για συντροφικότητα.

Μία δοκιμασία είναι αρκετή για κάθε επίδοξο βασιλόπουλο που γύρευε να την κάνει γυναίκα του κι όπως πολύ καλά μαντέψατε η δοκιμασία αφορούσε το μέτρημα !!

* Ο Πρίγκιπας – Λύκος που είχε μάθει να μετράει κυνηγώντας, δεν είχε μετρήσει ποτέ το φόβο του ζαρκαδιού, του ελαφιού και του λαγού οπότε βγήκε εκτός!

* Ο Πρίγκιπας – Πελαργός που ήξερε να πετάει κι είχε ταξιδέψει πολλές φορές γύρω – γύρω σ’ όλον τον κόσμο, μπορεί να ήξερε “πόσα ήταν τα νεογέννητα μωράκια στον κόσμο κάθε στιγμή!” μα δεν είχε μετρήσει ποτέ τη χαρά της κάθε μανούλας, όταν πρωτοκοιτάει το μωράκι της στα μάτια. Εκτός κι αυτός!

* Ο Πρίγκιπας – Ήλιος που χάρη στη δουλειά του έβλεπε κάθε μέρα τα πάντα, δυστυχώς δεν είχε μετρήσει αυτό που του ζητήθηκε από το Κορίτσι: Η ομορφιά που φέρνει δάκρυα στα μάτια κάθε ανθρώπου, όταν τη βλέπει ολοζώντανη μπροστά του. ΕΚΤΟΣ

“Και για να μην τα πολυλογούμε, μιας και τα, πολλά λόγια είναι φτώχεια – κι ακόμα και τα λόγια ενός παραμυθιού πρέπει να είναι μετρημένα – ήρθαν κι άλλοι πολλοί πρίγκιπες” μα τη διαφορά έκανε μόνο ένας· εκείνος που δε φόρεσε κανένα προσωπείο, εκείνος που δεν προσποιήθηκε τον πιο δυνατό, τον πιο πολυταξιδεμένο, τον πιο ισχυρό και παραδέχτηκε, μέσα στην ευαλωτότητά του, πώς “Υπάρχουν ένα σωρό πράγματα Αμέτρητα […] Αλλά αν με παντρευτείς, θα σ’αγαπάω και θα μ’ αγαπάς και θα τα μετρήσουμε ένα – ένα. Γιατί αυτό κάνουν οι άνθρωποι που αγαπιούνται. Μετράνε τ’ Αμέτρητα”.

Αυτά είναι τα Αμέτρητα… Κι αν σας θύμισαν αφηγήσεις κι ιστορίες της γιαγιάς, έχετε δίκιο… Αν σας πλημμύρισαν συναισθήματα, έχετε δίκιο… Αν τώρα σκέφτεστε πόσο πολύτιμα σας είναι τα παιδιά/οι φίλοι/ο-η σύντροφος, έχετε δίκιο… Έχω κι εγώ δίκιο, όμως, αν πω πως το βιβλίο δε θα ήταν ίδιο χωρίς την ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ εικονογράφηση του Βασίλη Σελιμά!! Καθαρές, πολύχρωμες, ευφάνταστες εικόνες που υπερρεαλιστικά υπογραμμίζουν το κείμενο της Μαρίας Αγγελίδου!! Ξέρω πως δε γίνεται, μα θα ήθελα να αγγίξω αυτές τις εικόνες, που είναι σαν πίνακες ζωγραφικής, ώστε να νιώσω στα ακροδάχτυλά μου όλες τις μικρές και μεγάλες πινελιές που χρειάστηκαν για να συντεθούν!!

Δυστυχώς, γνώρισα τη δουλειά του εν λόγω εικαστικού κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας και δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω κάποια από τις προσωπικές του εκθέσεις!! Εύχομαι το πλήρωμα του χρόνου να έρθει σύντομα και όχι μόνο να βρεθώ ανάμεσα σε έργα του μα και να απολαύσω από κοντά τις συγκεκριμένες δημιουργίες που τόσο γρήγορα τρύπωσαν μέσα στην καρδιά μου!! Η δουλειά και η προσπάθειά του διαφαίνονται σε κάθε μικρή λεπτομέρεια της εικονογράφησης αυτής και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει απόλυτα… Τα παιδιά στάθηκαν για ώρα προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουν όσα έκρυψε κι αυτό το θεωρώ μεγάλη επιτυχία!!

Τόσα πολλά που ήθελα να γράψω για τούτο το βιβλίο και νιώθω πως πάλι τίποτα δεν είπα!! Η γιορτή των Ερωτευμένων στις 14 Φεβρουαρίου ήταν απλά η αφορμή και όχι η αιτία για να αναφερθούμε σε αυτό! Πραγματικά αξίζει να το αναζητήσετε για να το διαβάζετε μαζί με όλους τους πολύτιμους ανθρώπους σας γύρω! Όπως καταλάβατε, αξίζει κάθε μας θετικό σχολιασμό και ευτυχώς υπάρχουν ήδη πολλά και αξιόλογα κείμενα που εξετάζουν κάθε πτυχή εντός, εκτός κι επί τα αυτά για ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ των εκδόσεων Ίκαρος!!

Όπως υπέροχα το έθεσε ο αγαπημένος Αντώνης Παπαθεοδούλου: “Ίσως το πιο ωραίο από τα παραμύθια που έχω διαβάσει κι ακούσει ως τώρα να είναι της Μαρίας Αγγελίδου. Αλήθεια. Παραμύθι παραμύθι. Με την έννοια την αυθεντική. Αφήστε που αν το διαβάσετε θα σας ρωτούν τι ξέρετε από παραμύθια και θα μπορείτε να περηφανεύεστε «εμένα που με βλέπεις έχω διαβάσει τα αμέτρητα».”