Ο Giovanni “Gianni” Rodari (, 23 Οκτωβρίου 1920 – 14 Απριλίου 1980) ήταν Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος, πιο γνωστός για τα έργα του παιδικής λογοτεχνίας, κυρίως το Il romanzo di Cipollino. Για τη διαρκή συμβολή του ως συγγραφέας παιδικών βιββλίων έλαβε το διετές μετάλλιο Hans Christian Andersen το 1970. Θεωρείται ο σημαντικότερος συγγραφέας παιδικών βιβλίων του 20ού αιώνα στην Ιταλία και τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, αν και λίγα έχουν δημοσιευθεί στα αγγλικά.
Ο Rodari γεννήθηκε στην Omegna, μια μικρή πόλη στη λίμνη Orta στην επαρχία Novara στη Βόρεια Ιταλία. Ο πατέρας του, ένας αρτοποιός, πέθανε όταν ο Ροντάρι ήταν μόλις οκτώ χρονών. Ο Ροντάρι και οι δύο αδελφοί του, ο Καίσαρας και ο Μάριο, ανατράφηκαν από τη μητέρα τους στο χωριό της, στην επαρχία Βαρέζε. Μετά από τρία χρόνια στο σεμινάριο στο Seveso, ο Rodari έλαβε το δίπλωμα του δασκάλου και σε ηλικία δεκαεπτά ετών άρχισε να διδάσκει στοιχειώδη μαθήματα σε αγροτικά σχολεία της περιοχής Varese. Έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική (τρία χρόνια μαθήματα βιολιού) και τη λογοτεχνία (ανακάλυψε τα έργα του Νίτσε, του Σοπενχάουερ, του Λένιν και του Τρότσκι που ακόνισαν την κριτική του αίσθηση). Το 1939, για μικρό χρονικό διάστημα, ο Ροντάρι παρακολούθησε το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου.
Κατά τη διάρκεια του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ροντάρι πήρε αναβολή από το στρατό λόγω της κακής υγείας του. Λόγω της επισφαλούς οικονομικής του κατάστασης, υπέβαλε αίτηση για εργασία στο Casa del Fascio και αναγκάστηκε να ενταχθεί στο Εθνικό φασιστικό κόμμα. Τραυματισμένος από την απώλεια των δύο καλύτερων φίλων του και τη φυλάκιση του αγαπημένου αδελφού του Καίσαρα σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, ο Ροντάρι προσχώρησε στο ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα το 1944 και συμμετείχε στο ιταλικό κίνημα αντίστασης.
Το 1948, ως δημοσιογράφος για το Κομμουνιστικό περιοδικό L’unità, άρχισε να γράφει βιβλία για παιδιά. Το 1950, το κόμμα τον εγκατέστησε ως συντάκτης του νέου εβδομαδιαίου παιδικού περιοδικού Il Pioniere στη Ρώμη. Το 1951, ο Rodari δημοσίευσε τα πρώτα του βιβλία, Il Libro delle Filastrocche και Il Romanzo di Cipollino.
Το 1952 ταξίδεψε για πρώτη φορά στη Σοβιετική Ένωση, την οποία θα επισκεφτεί πολλές φορές στη συνέχεια. Το 1953 παντρεύτηκε τη Μαρία Τερέζα Φερέτι, η οποία τέσσερα χρόνια αργότερα γέννησε την κόρη τους, Πάολα. Το 1957, ο Ροβντάρι πέρασε τις εξετάσεις για να γίνει επαγγελματίας δημοσιογράφος.
Ο Ροντάρι πέρασε τα έτη 1966-1969 δουλεύοντας εντατικά σε συνεργατικά έργα με παιδιά. Το 1970 έλαβε το μετάλλιο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για την παιδική λογοτεχνία, το οποίο του έδωσε μια ευρεία διεθνή φήμη ως ο καλύτερος σύγχρονος συγγραφέας παιδικών βιβλίων στα Ιταλικά. Το διετές βραβείο από το Διεθνές Συμβούλιο για τα βιβλία για τους νέους είναι η υψηλότερη αναγνώριση που διαθέτει ένας συγγραφέας ή εικονογράφος παιδικών βιβλίων. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Το 1979, μετά από ένα άλλο ταξίδι στη Σοβιετική Ένωση, η υγεία του, που δεν υπήρξε ποτέ πολύ ισχυρή, ατόνησε και η παραγωγικότητά του μειώθηκε. Πέθανε στη Ρώμη, μετά από χειρουργική επέμβαση, τον Απρίλιο του 1980.